231
Schr. wijst voorts op de overwegingen van politieken aard, welke contra
het voeren van den luchtoorlog tegen de burgerbevolking kunnen worden
aangevoerd, namelijk dat de regeering van een oorlogvoerenden staat de
zware verantwoording ervan op zich zal moeten nemen, dat de aanvaller in
volkomen onzekerheid verkeert omtrent de uitwerking van zijn niets ont
ziende wijze van strijdvoeren op het vijandelijk volk en ten slotte, dat de
vrees voor represailles een sterk preventief werkenden invloed zal uitoefenen.
Behalve de genoemde argumenten van militairen en van politieken aard,
noemt Schr. nog een derde groep argumenten, welke principieel tegen den
onbeperkten luchtoorlog kunnen worden aangevoerd, welke groep berust op
overwegingen van volkenrechtelijken, humanitairen en zedelijken aard.
Ten aanzien van de volkenrechtelijke en daarmee samenhangende humani
taire motieven verklaart Schr. dat zoowel de grondbeginselen van het thans
geldende verdrags- en gewoonterecht als de normen van het komende lucht-
oorlogsrecht, den onbeperkten luchtoorlog stempelen tot een volkenrechtelijk
misdrijf. Als allesbeheerschend principe geldt, dat de strijd met de wapens
wordt gevoerd door weermacht tegen weermacht en niet door de strijd
machten tegen de weerlooze burgerbevolking.
De motieven van zedelijken aard komen voort uit den zedelijken afkeer
van noodelooze wreedheden en meedoogenlooze oorlogspraktijken, welk ieder
normaal voelend mensch en elk beschaafd volk koestert. Het is, zegt Schr.
de moreele standing van de beschaafde volken, welke hier in het geding
komt.
In dit verband nemen wij de aanhaling over welke Schr. publiceert uit
de studie van den Engelschen historicus Spencer Wilkinson in „Army Quar
terly van Oct. 1927 getiteld „Killing no Murder", omdat deze uitspraak de
kern van het vraagstuk volkomen raakt.
„In accordance with the standard of conduct, to which we try to conform,
we regulate the discipline of our Army and Navy in war. We forbid plunder,
we forbied the murder of unarmed persons, we protect the women and
children. Why Because we feel that if we allowed these things we should
degrade our own character. We think that to allow our soldiers and sailors to
act like savages would be the moral suicide of our nation. That seems me
sufficient reason for doubting the wisdom of those who advocate projects
involving the promiscious slaughter of a population which they assume will
be defenceless".
De eindconclusie van Schr.'s belangwekkend betoog luidt„De onbe
perkte luchtoorlog tegen de burgerbevolking is militair ondoelmatig, politiek
onaanvaardbaar, volkenrechtelijk en zedelijk volstrekt verwerpelijk. Hij is
strijdig, zoowel met de militaire en politieke belangen der volken, als met
de volkenrechtelijke, humanitaire en zedelijke beginselen, welke onze be
schaving beheerschen. Op grond hiervan en gelet op de ervaringen uit den
wereldoorlog is het o.i. onwaarschijnlijk, dat in de toekomst naar dezen ont
aarden en misdadigen vorm van strijdvoering zal worden gegrepen", terwijl
de eindconclusie omtrent den vermoedelijken vorm en omvang van een toe-
komstigen luchtoorlog als volgt wordt samengevat
„Een zeer intensief gebruik van het luchtwapen aan en achter de gevechts
fronten, in nauw verband met de operaties van leger en vloot is een
volstrekte zekerheidhet optreden van een onafhankelijke luchtmacht in
den beperkten zelfstandigen luchtoorlog en onder meer gericht tegen militaire
en militair gewichtige, economische en industrieele objecten is een aan zeker
heid grenzende waarschijnlijkheidhet ongebreidelde gebruik van een on
afhankelijke luchtmacht tegen de weerlooze burgerbevolking is een voors
hands geringe, doch niet te onderschatten mogelijkheid."
Chemische strijdmiddelen.
Luchtmacht, November 1933, Beteekenis van chemische oorlogvoering
tegen vliegparken en -velden, door le Lt. vlieger P. J. E. Janssens.
