233 De brandbom is een strijdmiddel uit den na-oorlogstijd, waarmede nog weinig practische ervaring is opgedaan. Vergassing kost een zeer groot aantal projectielen, zoodat een doodelijke uitwerking hiervan op groote steden niet te verwachten is. Veel gevaarlijker zijn de explosiefbommen, welke groote verwoestingen kunnen veroorzaken. Verneveling geeft onvoldoende bescherming, indien de aanvaller zich tot doel heeft gesteld een aantal bommen op de stad af te werpen zonder be paalde objecten te treffen, bovendien wordt de verneveling zeer beïnvloed door de weersomstandigheden. Verduistering van een stad is een werkzaam middel tegen luchtaanvallen bij nacht, mits niet alleen de aanvalsobjecten, maar ook oriënteeringspunten in het donker worden gezet. De uitvoering hiervan stuit echter op vele moeilijkheden welke nog vergroot worden in industriecentra. Noodzakelijk is het vrouwen, kinderen en ouden van dagen van enkele zeer bedreigde steden tijdig in veiligheid te brengen door hen naar minder bedreigde plaatsen over te brengen. Bij nieuwbouw in de steden zal er zooveel mogelijk rekening mede ge houden moeten worden, dat beton het beste beschermingsmiddel is tegen brand- en explosiefbommen. De eigenlijke beschermingsmaatregelen omvatten le. het constateeren van het gasgevaar 2e. de uitvoering van individueele en collectieve beschermingsmaatregelen 3e. het ontgiften en onschadelijk maken van strijdstoffen 4e. de voorlichting over het wezen van het gasgevaar en de gasbeschermings- maatregelen. Het constateeren van gasgevaar kan het eenvoudigst geschieden door middel van het oog en de reuk. Enkele gassen zijn echter door hun kleur niet waarneembaar, terwijl andere reukloos zijn, zoodat deze waarneming als niet geheel volkomen moet worden beschouwd. De individueele bescherming geschiedt door middel van het gasmasker. In het gebruik van het gasmasker moet men echter zoo bedreven zijn, dat het in één beweging kan worden opgezet, daar dikwijls eenige seconden over leven of dood kunnen beslissen. Voor collectieve maatregelen is het noodig, dat de onderkomens niet alleen gasdicht afgesloten zijn, maar ook bescherming verleenen tegen brisante- en brandbommen. Na de ontgiftingsmaatregelen te hebben besproken, gaat Schr. over tot een bespreking van de voorlichting over het wezen van het gasgevaar en de gasbeschermingsmaatregelen. Foutief is het een gevaar af te wachten door er over te zwijgen. „Wir mussen der Gefahr ins Auge sehen. Dabei sollen wir uns aber gleichzeitig davor hüten, diese Gefahr so übertrieben hinzustellen, das der Eindruck entstehen musz, alsob die Wirkung der Fliegerangriffe so verheerend sei daz der Kampfwille des Volkes und der Regierung un- weigerlich gebrochen werde." De actieve luchtverdedigingsmaatregelen besprekend, wijst Schr. op het groote belang van een goedwerkenden waarnemings-, verbindings- en waar schuwingsdienst om tijdig een vijandelijken luchtaanval vast te stellen. De luchtafweer is taak van het leger en kan worden uitgevoerd door luchtaf weergeschut en door vliegtuigen. In dit verband wijst Schr. op de nood zakelijkheid om de Zwitsersche luchtmacht uit te breiden en te moderni- seeren. Voor de gasbescherming van de Zwitsersche burgerbevolking is volgens Schr. tot nu toe slechts theoretische arbeid verricht, voor die van het leger verschenen kort geleden de „Allgemeine Vorschriften für den Gasschutz- dienst der Schweizerische Armee" waarin op duidelijke wijze de gasbescher- mingsdienst en de daarmee samenhangende luchtbeschermingsdienst wordt uiteengezet. Hiermede zijn wij er echter niet, zegt Schr., ook de offensieve en actieve afweermiddelen moeten ter hand genomen worden, waarvoor geen kosten gespaard mogen worden.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1934 | | pagina 124