235
Berg-houwitser Ansaldo van 75 mm.
De firma Ansaldo construeerde eveneens een nieuwen berghouwitser. De
schietbuis bestaat uit twee stalen buizen, elk van een gewicht van 55 K.G.
De binnenste buis vormt de eigenlijke schietbuis, welke los in de buitenste
buis is geschoven. Aan de achterzijde zijn beide door een schroef verbonden.
De remming is automatisch veranderlijk.
Voor het transport wordt het stuk in 7 lasten verdeeld, wegende van
70 tot 110 K.G. Met uitzondering van de affuit bestaat iedere last uit twee
gedeelten, zoodat deze op eenvoudige wijze in evenwicht op de draagzadels
kunnen worden bevestigd.
Ballistische gegevens Bij elevaties van 45, 55, 65 en 80° behooren drachten,
resp. van 9.700, 9.100, 7.600 en 3.300 M. en invalshoeken van 54, 62.5, 70.5
en 82°.
Overige gegevens Lengte 17 kal., proj. gew. 6 K.G., max. gasdruk 2.300
K.G., max. dracht 9.700 M., vert. schootsveld van -10 tot 80°, hor. schootsveld
6°, hoogte .van de richtlijn 76 cM. spoorbreedte 90 cM., raddiameter 80 cM.,
gewicht in batterij 696 K.G.
(Revue cL'artillerie van November 1933).
De redactie van „Wissen und Wehr" gaf een speciaal nummer uit, getiteld
„Die Waffentechnik der anderen". (Nov. 1933). Het bevat o.a. overzichten
betreffende de ontwikkeling van de infanterie- en artilleriebewapening, pant
serauto's en vechtwagens, zoomede van de chemische wapenen en van het
luchtwapen. Het volgende wordt uit het vele, dat het tijdschrift bevat, weer
gegeven
Infanteriebewapening.
a. In vele landen is het zelflaadgeweer tot ontwikkeling gekomen en
gedeeltelijk ingevoerd. Voordeel, naast grootere vuursnelheid, de betere
kans voor den schutter, zich te dekken, omdat de laadbewegingen vervallen.
b. De ontwikkeling van den mitrailleur gaat in de richting van het lichte
wapen met verhooging van de vuursnelheid en vereenvoudiging van de sa
menstelling. Door toepassing van lichte affuiten krijgt de lichte mitrailleur
een bijzondere beteekenis voor den aanval. Per infanterie-compagnie ziet men
gemiddeld 12 van dergelijke wapens ingedeeld.
c Voorts ging men over tot constructie en invoering van den „über-
schweren" mitrailleur, die mede in tanks en vliegtuigen wordt gebruikt.
Artillerie.
Gememoreerd wordt het werk van de in 1918 in de Ver. Staten v. N. A.
ingestelde „Westervelt-board", welke opdracht ontving, zich naar Europa te
begeven, ten einde zich op de hoogte te stellen van de verkregen ooilogs-
ervaringen en deze dienstbaar te maken voor het eigen land. Kenmerkend
was wel de algemeen gevoelde behoefte naar grootere drachten, welke ook
deze commissie tot uiting bracht. Daarnaast de groote beteekenis van motori-
seering, hetzij als portée, tractor of motoraffuit. In Amerika werd een
nieuw artillerie-systeem ontworpen en in enkele modellen uitgevoerd. Tot
invoering kwam het nog niet, al nam men wel alle maatregelen, eventueel tot
massa-aanmaak te kunnen overgaan.
In tegenstelling tot de weinige geheimzinnigheid, welke in Amerika werd
betracht, was men in Frankrijk zeer gesloten. Het bekende boek van Gen.
Herr is vrijwel de eenige algemeene publicatie. Deze schr. verlangde een be
paald artillerie-systeem, dat, uit een ballistisch oogpunt beschouwd, zich
diende te kenmerken door een maximale dracht, gepaard gaande aan groote
trefzekerheid en uitwerkingals tactische eischen treden groote beweeg
lijkheid en vuursnelheid op den voorgrond.
