parcimonie (karigheid, groote zuinigheid) et au mieux des circon- stances aux compagnies de premier échelon. Want, zegt tenslotte de Belg On ne base pas la tactique sur un armement idéal ou sur des raisonnements abstraits, dégagés de contingences mais sur des données bien positives, sur les armes qu'on possède et sur ce qu'on peut en obtenir aux heures de crise Aldus de Duitsche en ook de Belgische opvattingenwij willen nu overgaan tot de Fransche opvattingen, zooals zij tot uiting komen in een artikel van kolonel Tonnet in de Revue d'Inf. van 1930, welke opvattingen o.i., voor ons de meeste en de beste aan wijzingen bevatten ten aanzien van de practische toepassing. Oorspronkelijk (1920) lieten de Franschen den B.C. geheel vrij. Die vrijheid bestaat nog, maar men eischt de vorming van een vuurbasis. (Zie voor het begrip vuurbasis en vuur-echelon de bijlage) Hiermede stelt het reglement hem dus voor a. een verdeeling der mitrailleurs b. een echelonneering c. het gebruik op alle afstandenil devra employer ses mitrs. soit en tir direct, soit en tir indirect ou masqué a toutes distances utiles de tir. Deze drie eischen vragen een nadere bespreking. De Verdeeling. Verdient het aanbeveling mitrs. in reserve te houden Vroeger kon dat de Franschen zijn hiertegen thans gekant het Fransche reglement eischt: de grootste vuuruitwerking (la plénitude-volheid, overvloed) moet vanaf den inzet van den aanval beoogd worden, zelfs indien de eerste weerstanden zwak schijnen En ook Tonnet is hiertegen in den aanval moet het bataljon gereed zijn het gevecht aan te gaan met een minimum aan men- schen maar een maximum aan vuur Maar moeten de mitrs. dan meegegeven worden met het échelon de feu M.a.w. moeten een of meer sies. aan elke cie in voorste lijn worden meegegeven q Art. 89 van het Belg. reglement zegt ook nog: „Les mitrs. des bats. sont, en tout ou en majorité, réparties normalement par pelotons entre les compagnies de premier échelon". Men denke echter ook, bij vergelijking der Fransche, Duitsche en Belgische opvattingen aan het waarschijnlijke gevechtsterrein, waarin het wapen vermoedelijk gebruik moet worden dit verschilt inderdaad voor deze landen enhet terrein is de alles beslissende factor. 269

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1934 | | pagina 35