421
komen door het gebruik van jacht- en bombardementsvliegtuigen. Schr.
wijst er op, dat in het buitenland aan den opbouw en vooral den uitbouw
van het luchtwapen in deze richting wordt gewerkt.
Tot slot geeft Schr. eenige gegevens van de meest moderne bombarde
mentsvliegtuigen en van de door de U. S. Army Aircorps bestelde vliegtuigen
voor de burgerluchtvaart voor inrichting als gevechtsvliegtuig met groote
capaciteiten.
Diversen.
The Army Quarterly, Januari 1934. Air bombmg and air disarmament,
door Air Commodore J. A. Chamier.
Het denkbeeld een luchtmacht te organiseeren, welke in dienst van den
Volkenbond wordt gesteld, acht Schr. onuitvoerbaar, verschillende schier
onoverkomelijke moeilijkheden zullen zich voordoen.
Aannemende dat een luchtmacht als „super Power above all Powers" is
geplaatst, hoe zal deze macht dan moeten worden ingezet, wie zal de ver
antwoordelijkheid durven dragen dit „deadliest of weapons" tegen een natie
in te zetten, vraagt Schr. zich af.
De oprichting van een dergelijke macht zou een zeer uitgebreide generale
staf vereischen, welke de verschillende oorlogsgevallen zou moeten bestu-
deeren en uitwerken.
Het vraagstuk van centralisatie en decentralisatie, technische moeilijk
heden, aanvulling van personeel en materieel enz. leveren bezwaren op,
welke moeilijk te overwinnen zullen zijn en al waren deze te overwinnen,
dan zou men zich nog terdege moeten afvragen of een dergelijke „politie"-
macht minder kostbaar in exploitatie en humaner in toepassing zou zijn
dan de nationale weermachten waarvoor zij in de plaats treedt.
„Of the three Services, the Air Service is the least stabilized, and at any
time a new invention by one of the members or by one of the great
Powers outside the League might render obsolete the whole of the material
at its disposal. To these difficulties must be added that of the human element.
Man by nature has an affection for his own country, and would appear as if
the creation of the international man is a necessary precedent to an inter
national force and if man has become international, force should be
unnecessary."
Vervolgens wijst Schr. op de groote oorlogswaarde, welke de civiele lucht
vaart in de verschillende landen heeft. De tegenwoordige sport-, post- en
verkeersvliegtuigen zijn in korten tijd tot oorlogsvliegtuigen om te bouwen.
Civiele piloten zijn „half made military airmen". Men zou moeten overgaan
tot internationaliseering van het civiele luchtverkeer, hetgeen door de enorme
vlucht, welke het luchtverkeer in de laatste jaren heeft genomen, on
doenlijk is.
„To organize this great and growing industry into a single company would
be a stupendous undertaking. Types of material in use for civil aviation
differ from one another as a result of many factors, including national
temperamentand the task of a company operating a multiplicity of types
woud be impossible. Standardization of types might ruin flourishing national
industries. Monopoly is hardly conducive to efficiency and to progress, and
air transportation needs above all progress."
De hierboven genoemde oplossingen kunnen niet tot een resultaat leiden.
Schr. is dan ook van meening, dat een middenweg gekozen moet worden
door de luchtactie in oorlogstijd te beperken tot hetgeen in verdragen moet
worden vastgelegd. Toegestane aanvalsobjecten zouden kunnen zijnmu
nitiefabrieken, militaire en maritiem-militaire objecten, kracht- en lichtsta-
tions, spoorwegbruggen, vliegterreinen—„the destruction of these targets
will have a direct and great effect on the capacity of a people for waging
war, accompanied by moral effect almost as great as direct attack on massed
civilians. War will be brought home to a whole people, but not, we may
hope, to their homes."
v. V.
