De Bewapeningsdienst.
In 1923 werden de door de L.A. aangekochte Vickers mitrail
leurs door de W.D.W. alhier in dienst gesteld n.l. de LvT M 23,
de beweegbare mitrailleur, en de LvB M 23, de vaste mitrailleur,
schietende door het schroefvlak.
De LvT had oorspronkelijk een afneembare patroontrommel
zooals de Lewis-mitrailleur. Het wapen schoot op den grond
heel goed, maar in de lucht zeer slecht.
In 1929 werd na de bevindingen met den LvB mitrailleur de
LvT omgebouwd tot een bandmitrailleur door het Hoofd van
de W.D.W., den Kapt. Hallegraeff. Voor de band werd een vaste
trommel aan het magazijn aangebracht, rechts van het wapen.
De mitrailleur functionneerde nu in de lucht veel beter, doch
was niet gemakkelijk te hanteeren.
Ook dit is verholpen, terwijl verder om de nog al eens voor
komende weigeringen te voorkomen, nog eenige ingrijpende
veranderingen zijn aangebracht, waardoor we nu ten slotte weer
een mitrailleur hebben gekregen met een afneembaren trommel,
echter met behoud van den bandaanvoer.
Van het oorspronkelijke wapen is echter heel weinig over
gebleven, doch we hebben thans geen grond- maar een lucht-
mitrailleur verkregen, die aan de eischen voldoet.
De LvB wordt gebruikt als vaste mitrailleur, gecommandeerd
door een synchronisatie-inrichting.
Als eerste synchronisatie-inrichting werd gebruikt de Constan-
tinesco Gearing, welke echter slecht voldeed.
Met de Fokker afvuurinrichting wilde het in den beginne ook
niet lukken, tot in 1929 de Luit. Stephan door het aanbrengen
van een eenvoudig afremsysteem het probleem voorloopig wist
op te lossen. Op 23 Juli 1929 schoot hij met als passagier het Hoofd
W.D.W. de eerste schietproef in de lucht nabij Tegal, waarna
verder regelmatig met den vasten mitrailleur in de lucht werd
geschoten.
Toch kwamen de vliegtuigen nog al eens met een kogelgat in
de schroef van de schietoefeningen terug.
Ook hieraan zal thans een einde komen. De Luit. Stephan heeft
een oplossing gevonden door de Curtiss Colt Synchronisatie te
gebruiken in combinatie met den om te bouwen LvB, waarbij het
afvuurmechanisme van het wapen zoodanig wordt ingericht, dat
de mitrailleur volgens hetzelfde principe werkt als de Parabellum,
m.a.w. de vaste mitrailleur wordt door de gewenschte transfor
matie een half-automatisch wapen.
Het is de W.D.W. gelukt het wapen op de gewenschte wijze te
veranderen en door nog eenige andere wijzigingen ook van dit
wapen een luchtwapen te maken. Laat ons hopen, dat dit uitein
delijk de goede oplossing zal blijken te zijn.
Wat alleen nog de schietresultaten nadeelig kan beïnvloeden
zijn de nabranders.
447
