naaste toekomst de verschillende instrumenten zoodanig verbeterd zullen worden, dat de spreidingen belangrijk verminderen. Het is om deze redenen, dat juist de Marineluchtvaartdiensten begonnen zijn met naar een andere oplossing te zoeken, welke werd gevonden in den bomaanval in duikvlucht. De aanvallende vliegtuigen naderen op groote hoogte het doel om dan in een steile duik, om de gedachte te bepalen tusschen de 60° en 90° t.o.v. de horizontaal, op het doel aan te vallen, waarbij de bommen worden losgelaten op hoogten tusschen de 1000 en 500 M. Speciale richtinstrumenten zijn hiervoor niet noodig- Er wordt gericht met de richtmiddelen van de vaste mitrailleurs, dus door het vliegtuig in den juisten stand te zetten. Na het afwerpen moeten de vliegtuigen natuurlijk uit hun duikstand worden opgetrokken, hetgeen geweldige eischen stelt aan personeel en materieel (in de duik worden snelheden bereikt van 500 k.m.p.u. en meer). Alleen uitgezochte piloten zullen aan deze eischen kunnen voldoen, terwijl zij bovendien zeer goed geoefend en geregeld getraind zullen moeten zijn. Speciale vliegtuigen worden voor dit doel gebouwd, zooals de Glen Martin X. T5 M-l met een bommenlast van 450 K.G. en de Curtiss F8 C-5 (helldiver) met een bom van 100 K.G- en een actieradius van 900 K.M. (heen en terug). Zooals reeds vermeld is ook Japan een dergelijk vliegtuig aart het bouwen. Door de snelle verandering van hoogte van de aanvallende vlieg tuigen hebben de afweermiddelen een slechte kans. Alleen na het afwerpen van de bommen, dus bij het „optrekken" is eenig resul taat te verwachten. De Amerikaansche tactiek van dezen aanval is, dat eenige- patrouilles van 3 uit verschillende richtingen en zeer kort achter elkaar op het doel af duiken om ook weer in verschillende richtin gen te verdwijnen. De trefkans is zeer groot. We komen hier later op terug. Het indringingsvermogen van de bommen is zeer groot, zoodat deze methode zich ook bijzonder eigent tegen juistheidsdoelen van sterk weerstandbiedenden aard, zooals b.v. bruggen. Zooals wij bij de bespreking van de uitwerking van bommen zullen zien,, zijn echter de beste resultaten te verwachten indien niet op de brug zelve, doch op de landhoofden geworpen wordt. (Wordt vervolgd). Geraadpleegde bronnen Revue des Forces Aériennes 1930, 1932 en 1933. Revue Militaire Francaise 1930. Règlement de Manoeuvre de l'Aéronautique. Militar Wochenblatt 1933 No. 13- Bombardment Aviation (Amerikaansch) Verschillende Amerikaansche Technische voorschriften. Orgaan Militair Technische vereeniging 192S. 502

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1934 | | pagina 80