734
Intendance, legerverpleging, enz.
Infantry-Journal, Jan./Febr. 1934. „Thirst in War" door Capt. John H.
Hildering. In moderne legers treft men tegenwoordig een organisatie aan,
welke belast is met de zuivering, het transport en de distributie van drink
water. In het Amerikaansche leger zijn de groote onderdeelen uitgerust met
tankauto's de compagnieën beschikken over waterwagens met pomp en
filter, terwijl voor zuivering van kleine hoeveelheden drinkwater over de
z.g. „Lysterwaterzak" wordt beschikt, een desinfeeteer-inrichting, welke ge
makkelijk kan worden meegevoerd. De tegenwoordige desinfectiemiddelen
zijn zoo eenvoudig in hun behandeling, dat iedere kok in staat is kleine
hoeveelheden water te zuiveren. De moeilijkheid om de manschappen een vol
doende hoeveelheid drinkwater te bezorgen is gelegen in het overbruggen
van den afstand waterwagen-veldflesch van den man. Dorst kan groote
physieke inzinking veroorzaken.
De practijk heeft bewezen dat geen enkel soldaat, die door dorst wordt
gekweld, zich ontziet gebruik te maken van het vuile oppervlakte-water,
dat het slagveld biedt. De compagnies-waterwagens vormen een onderdeel
van de keukensectie van den bagage-trein. Overdag behooren zij buiten het
bereik van artillerie-vuur te blijven, waardoor gedurende het gevecht de
waterwagens eenige K.Ms, van de strijdende manschappen verwijderd zijn.
In de Amerikaansche reglementen is de watervoorziening vastgekoppeld aan
de voedselvoorziening. Keukens en waterwagens mogen de z.g. „day-line"
niet overschrijden. Eerst na het invallen van de duisternis mag de keuken
sectie naar voren, zoodat het avondmaal en ook het drinkwater den man
eerst laat bereikt. Onder gunstige omstandigheden kunnen twee warme
maaltijden worden verstrekt en kan dus ook twee maal de hoeveelheid
drinkwater worden aangevuld. Doch gedurende het gevecht zal vaak slechts
éénmaal per dag (en dan 's avonds) gelegenheid bestaan de wagens te doen
oprijden. In dat geval kan de bij het ontbijt, dat vaak reeds vroeg in den
morgen wordt uitgegeven, verstrekte hoeveelheid drinkwater niet meer wor
den aangevuld vóór de avond gevallen is. Een tijdsruimte van omstreeks
18 uren.
Is de veldflesch leeg dan wordt de soldaat door dorst gekweld, terwijl
eenige honderden meters achterwaarts een ruime hoeveelheid goed drink
water aanwezig is. Hij zal dan ook gebruik maken van alle soorten water,
die hij aantreft om zijn dorst te lesschen. Aanvoer van water is even noodza
kelijk als aanvoer van munitie. Indien waterwagens en munitiekarren op één
lijn gesteld werden (hetgeen nu niet het geval is, aangezien de munitiekarren
behooren tot dat deel van den trein dat de day-line wél mag overschrijden
en de waterwagens niet) zou het vraagstuk voor een groot deel opgelost
zijn. Evenals de munitiekarren zouden dan ook de waterwagens overdag op
elk gewenscht oogenblik kunnen worden aangetrokken en zouden de ver-
plegingsofficieren naar behoefte water voor hun onderdeel beschikbaar kun
nen stellen. Daarmee is echter het water nog niet bij den man. Voor het
transport waterwagenman beveelt Schr. het gebruik van waterzakken aan
inhoudende 25 gallon water, welke door eenige manschappen gedragen kun
nen worden. Ook waterzakken in den vorm van een z.g. „Rücksack", door
een man gedragen, hebben zeer goed voldaan.
Niettegenstaande streng gewaakt werd tegen het gebruik van ongezuiverd
drinkwater, werden gedurende den oorlog velen het slachtoffer van infectie
ziekten welke het gevolg waren van het gebruik van ongezuiverd water. Alle
middelen om tot een goede oplossing van het probleem te komen dienen te
worden aangegrepen.
Idem. In de „Notes from the Chief of Infantry" vinden we afbeeldingen
en beschrijvingen van de volgende na proefneming in gebruik gestelde
voorwerpen.
a. Een koffie-filter, zoowel voor gebruik in garnizoen als te velde, waardoor
de bereiding van smakelijke koffie zeer wordt vereenvoudigd.
