4. De electronbrandbom.
Tenslotte rest ons nog de electronbrandbom te bespreken. Deze
werd aan het eind van den oorlog in Duitschland uitgevonden,
doch het gebruik werd verboden, vermoedelijk om de vredes-
stemming bij de geallieerden niet ongunstig te beïnvloeden.
Voor de vervaardiging van deze bom werd het nieuwe lichte
metaal electron gebruikt in verbinding met het thermiet als aan
vuur lading. Het eindresultaat was de electronbom, die een keer
punt van geweldige draagwijdte in de lange geschiedenis van de
brandprojectielen beteekent.
De grondstof voor het electron is een metallisch magnesium,
een zilverglanzend hard metaal, nog lichter dan aluminium
(soortelijk gewicht 1,74, tegenover aluminium 2,6). Met aluminium
vormt het een waardevolle legeering, het electron, dat 40
magnesium bevat. Het soortelijk gewicht is 1,8. Bij verhitting tot
625 a 650° smelt het metaal en verbrandt met een helstralend wit
licht onder een buitengewone hitteontwikkeling. Het was vooral
deze eigenschap, die het electronmetaal deed kiezen als bom-
lichaam voor de thermietvulling. De buis ontsteekt de thermiet-
vulling, deze smelt tot vloeibaar ijzer hetgeen het bomlichaam
doet smelten en tot ontbranding brengt. De geweldige voordeelen
van deze bom zijn haar gering gewicht (1 kg.), geen dood gewicht
daar vulling en lichaam beide brandstof zijn, en de geweldige
hitte bij de verbranding van thermiet met het metaal (2000
3000°). De electronbom kan niet met water gedoofd worden,
integendeel oefent het water een des te sterkere brandwerking
uit. Alleen droog zand schijnt als bluschmiddel gebruikt te kun
nen worden.
Het is daarom met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid
(zooals de vele proeven ook wel aantoonden) aan te nemen, dat
het gebruik van electronbommen tegen steden tot groote kata-
strophen aanleiding zal geven, daar geen enkele brandweer in
staat zal zijn de overal tegelijk ontstaande brandhaarden te doo-
ven. Indien het b.v. slechts 5 bomvliegtuigen gelukt om boven
een stad te komen met elk 600 electronbommen aan boord dan
zullen 3000 brandhaarden ontstaan, waarvan er misschien de helft
of 1500 brand zullen veroorzaken, welke zeer moeilijk te blusschen
is zeker wel iets waar ook wij in Indië op zullen moeten rekenen.
Het spreekt wel haast vanzelf, dat de electronbrandbom ook
als aanvalsmiddel tegen militaire doelen groote waarde zal hebben,
indien we slechts denken aan vliegvelden of landingsdekken van
vliegtuigmoederschepen, kantonnementen, e.d.
F. Chemische hommen.
1. Gasbommen.
De gasbomaanval heeft twee onbestrijdbare voordeelen voor
den aanvaller, welke tot de invoering van de gasbommen bijge-
776
