821
Schr. wijst op den zeer grooten invloed, welke de weeromstandigheden
op den luchtstrijd kunnen hebben. Bij helderen hemel kan de nadering op
groote hoogte plaats hebben om de uitwerking van het vuur van het lucht
doelgeschut te ontgaan, waarbij tevens de formatie een voldoende defensieve
kracht moet bezitten tegen aanvallen van jachtvliegtuigenbij een hooge
lichte bewolking is het mogelijk volkomen gedekt te naderen en een meer
opgeloste en zwakkere formatie aan te nemen, terwijl bij regen en nevel
het uitvoeren van den aanval onmogelijk kan zijn of slechts door enkele
laag vliegende vliegtuigen kan geschieden.
De luchtafweer heeft een grooten moreelen invloed op de bemanning
der vliegtuigen welke invloed al naar mate de oorlog langer duurt zal
verminderen. Zij dwingt voorts de formatie tot het op groote hoogte vlie
gen bij ongunstige weersomstandigheden, tot het opzoeken van de beschutten
de wolken, waardoor een verzwaring van de nadering en van de vast
stelling van het doel wordt veroorzaakt, tot het verspreiden van de formatie
en het aannemen van veranderlijke vlieghoogten en vliegrichtingen. Al
deze factoren vereischen bijzondere lichamelijke en geestelijke inspanning
van de bemanningen en zullen hun invloed doen gelden op de samenwerking
van de vliegtuigen in het verband.
De actie van de jachtvliegtuigen wordt uitgevoerd in nauw verband met
de luchtafweermiddelen, door gebruikmakend van de verzwakking, welke
het vijandelijke vliegtuigverband door de werking van het luchtdoelgeschut
ondergaat, den aanval op de vijandelijke vliegtuigen uit te voeren. Hierbij
komt de vraag naar voren wat is de gunstigste opstelling van de vliegtuigen
in de formatie om zoo veel mogelijk profijt van de vuuruitwerking te trek
ken
In verband hiermede bepleit Schr. als de meest doelmatige aanvalsformatie
de ruitvorm met echelonneering in breedte, diepte en hoogte, waarbij het
co^^ndovliegtuig en het vliegtuig van den ondercommandant, respectie
velijk het voorste-laagstvliegende en het achterste-hoogstvliegende vliegtuig
en daardoor de meest trefbare vliegtuigen, van de daarachter (daarvoor)
vliegende toestellen vuursteun ontvangen. Schr. berekent, dat wanneer de
geheele mitrailleurbewapening van een verband van 9 vliegtuigen in wer
king wordt gesteld, een aantal van 22140 schoten per minuut kan worden
afgegeven.
De aanvat van de jachtvliegtuigen kan uit 3 richtingen plaats hebben
namelijk van boven, van beneden en van boven èn beneden. Indien het
jachteskader uit éénzits- en tweepersoons-jagers bestaat, is het mogelijk
jfaanv,al behalve uit deze richtingen ook gelijktijdig zijwaarts plaats
vindt door de 2 persoons-jagers in zijwaartsche richting op het bombarde-
mentsverband te doen vuren.
Het bombardementseskader kan tegenover den jageraanval slechts defensief
optieden en moet daarom ten allen tijde in gesloten formatie blijven, ook
wanneer een der vliegtuigen wordt afgeschoten, hetgeen uiteraard een zeer
groote vuurdisciplme vereischt.
Belangrijke wijzigingen in de aanvalstactiek van de jagers zijn te ver
wachten indien het kanon als wapen van de jagers zijn intree heeft gedaan
en daardoor het werkzame vuurbereik wordt vergroot. Schr. vergelijkt de
ontwikkeling van het gevecht der luchtstrijdkrachten met die van de zee
strijdkrachten en zegt o.a.
„Der Vergleich mit den Seestreitkraften kann noch enger gezogen werden
wenn die Geschwader der Kanonenflugzeuge gemischt mit M. G. Jagdflug-
zeugen auftreten. Genau wie bei den Seestreitkraften die Torpedoboote den
Nahangriff fuhren, werden die leichten Jagdflugzeuge (M.G. Ausrüstung)
nach der artillerisüschen Vorbereitung des Kampfes durch die schweren
Jagdflugzeuge (Kanonenbew.) den sturmreifen Gegner im Nahangriff zu
vernichten suchen."
Bij de laatstgehouden Engelsche luchtmanoeuvres is gebleken dat een
bombardementsverband uit niet minder dan 9 vliegtuigen mag bestaan.
