In aansluiting met de bespreking van de nieuwe tasschen en voorafgaand aan de beschrijving van het materieel van de hulpver- bandplaats in engeren zin, waaronder dat materieel verstaan wordt, welk op 2 treinkarren wordt meegevoerd, moge hier, aan de hand van de tabel op bijlage I, waarbij een overzicht wordt gegeven van de samenstelling van het personeel en het gezamenlijke mate rieel van de Hp. V. P'A., nog een en ander volgen betreffende de nieuwe draagbaren, helpzeelen, roode kruis-armbanden en electrische lampen. Draagbaren. De vroegere stalen veldbedden zijn in naam en vorm aangepast aan hun primaire functiehet dragen der zieken en gewonden bij het vervoer. Daartoe worden de „veldbedden" van 65 cm versmald tot „draagbaren" van 55'/2 cm breedte. Dit brengt mee, dat 1° de afmetingen thans voldoen aan de eischen, door de „Com mission internationale permanente de standardisation de maté- riel sanitaire" te Genève aan haar gesteld, 2° het stalen geraamte thans steviger is en niet meer zal verbuigen, 3° de handvatten dichter bij elkaar komen, waardoor de helpzee len meer loodrecht naar beneden hangen en de oneconomi sche horizontale spanningscomponent zeer wordt gereduceerd, 4° het geheel lichter wordt en gemakkelijker te hanteeren, wat vooral bij vervoer in loopgraven en in begroeid terrein van groot voordeel is, 5° thans, waar tevens de verbindingsstukken van de stellen veerkrachtige schragen verkort zullen worden, het aantal per waggon te vervoeren zieken aanmerkelijk wordt vergroot. Nog is overwogen of voor het stalen geraamte niet een ander soort metaal de voorkeur zou verdienen. Het eenige metaal, dat een belangrijke gewichtsbesparing geeft en toch de stevigheid van de draagbaar slechts weinig vermindert is het z.g. aluminiumstaal. Waar dit metaal echter zeer duur is, is deze vervanging niet voor verwezenlijking vatbaar. Schakelt men dus dit metaal uit, dan blijkt er geen beter materiaal te zijn, dan dat, waaruit de ramen van de draagbaren bestaan, n.l. holle getrokken stalen z.g. Mannesmann-buizen". Het bezwaar, dat de handvatsels wel van het frame losschoten, is ondervangen, doordat de A. C. W. een constructie ontwierp, waarbij aan het eind van het zich aan elke handvat bevindend kettinkje een metalen knevel bevestigd wordt, dat getrokken door 8

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1934 | | pagina 118