samenstelling van het bloed, terwijl de druk in de aderen afneemt.
Door terugstroomen van weefselvochten wordt het bloed dunner
en vermindert de viscositeit (inwendige wrijving). Het gevolg
van de aderlating is een plotselinge omwenteling in het ziekte
proces. De patiënten voelen zich veel beter, worden rustiger, de
pols wordt krachtiger en de ademhaling dieper.
Algemeen wordt in de literatuur aangeraden 500600 cm3
bloed uit de circulatie te doen afvloeien. Echter zijn enkele auteurs
van meening dat het onttrekken van grootere hoeveelheden nog
betere resultaten oplevert. Zelfs wordt een aderlating waarbij 1
liter bloed aan de circulatie wordt ontnomen als zeer doeltreffend
beschouwd.
In gevallen van hartzwakte of dreigende collaps is de aderlating
verboden en moet worden vervangen door een zweetkuur. Vermin
dert de hartwerking tijdens den ingreep dan wordt onmiddellijk
0,50,8 mgr. strophantine in een ader gespoten. Moeilijkheden
kunnen bij het verrichten van een aderlating optreden indien het
ingedikte en gemakkelijk stollende bloed de canule verstopt. In
deze gevallen wordt de ader vrijgepraepareerd en ingesneden.
Van verschillende zijden is aangeraden na de aderlating een
physiologische keukenzout-oplossing in een ader te spuiten, echter
wordt het ontstaan van longoedeem door den vermeerderden
vochttoevoer in de hand gewerkt, terwijl de gunstige invloeden
van de plotselinge drukvermindering en het terugstroomen van
weefselvochten in het bloed uitblijven.
Cardiotonica. Het hart, dat tegen den meerderen arbeid onder
ongunstige omstandigheden niet is opgewassen moet reeds vroeg
tijdig worden ondersteund. Ten einde een snel optredenden
en blij venden stimuleerenden invloed op het hart uit te oefenen,
raadt Muntsch aan gelijktijdig mgr. strophantine in een ader
en 2 cc ol. camphoratum onder de huid toe te dienen, hetgeen om
de 3 uren kan worden herhaald en dagen lang voortgezet. Voorts
worden aangeraden coffeïne, digaleen, hexeton. Gewaarschuwd
wordt tegen het gebruik van coramine, daar dit middel volgens
RÜDIN het ontstaan van longoedeem in de hand werkt. Op de
gecombineerde werking van lobeline en hexeton is reeds gewezen.
Nabehandeling. Na de resorbtie van het longoedeem blijven
de longen en het hart nog eenigen tijd in een zeer kwetsbaren
toestand. Vaak volgt in het genezingstijdperk longontsteking of
treedt een plotselinge hartzwakte op. Tegen het ontstaan van long
complicaties geeft men behalve expectorantia, solvochin en trans-
pulmin. Het hart wordt ondersteund door digitalis.
R. Infus. fol. digit. 1/150
S. o.b.h.c.
of
887
