„Ik marcheer af om 4.00 en ben bij je tusschen 7.00 en 8.00, en
„ik breng een hoeveelheid Oostenrijksch brood mee voor je troe-
„pen."
Te 2.00 begon Dessau zijn troepen op te stellen de linkervleugel
reikte nauwelijks tot de Brtlinka, waar het terrein zeer moeilijk
was, vooral voor de cavalerie. Op den rechtervleugel was ruimte
genoeg voor alle troepen van Friedrich en kon de cavalerie zich
behoorlijk uitbreiden.
Te 4.00 kwam het opmarcheerende Oostenrijksche front in zicht,
en na eenig inleidend kanonvuur werd de Pruisische cavalerie
van rechts op KARL's linkervleugel losgelaten. Dadelijk na Moll-
witz had FRIEDRICH de reorganisatie ter hand genomen van die
„Kolosse auf Elefanten" en nu reeds was de cavalerie in staat om
de schande van Mollwitz uit te wisschen en in een drietal charges
de Oostenrijksche cavalerie en de infanterie van den linkervleugel
uit het veld te slaan. Zij offerde daarbij van hare sterkte.
FRIEDRICH's linkervleugel, die niet ver genoeg reikte had
voor de bezetting van Chotusitz slechts een half regiment be
schikbaar en hierop concentreerde zich nu de geheele kracht van
KARL's rechtervleugel. Maar in dat bloedige dorpsgevecht gaven
de weinige Pruisen tegen de enorme overmacht geen krimp en
toen daarop FRIEDRICH zag hoe de Oostenrijkers met hun rech
tervleugel en hoofdkrachten op Chotusitz waren vastgeloopen,
begreep hij zijn kans en wierp in een machtigen stoot met zijn
rechtervleugel de Oostenrijksche linkervleugel op de vlucht.
KARL voelde dat de slag verloren was en gaf overhaast bevelen
voor den terugtocht om nog te redden wat mogelijk was.. Doordat
FRIEDRICH's cavalerie zwaar geleden had, kwam er van de
vervolging nog niet veel terecht en verloren de Oostenrijkers ten
slotte meer overloopers dan gevangenen.
De Pruisen verloren 4093 man, de Oostenrijkers 5133 man en
17 vuurmonden; de vaandels hadden zij was 't een voorge
voel - dit maal thuisgelaten.
Daar Franschen noch Sachsers iets van belang hadden gedaan
of deden om hem te steunen, en FRIEDRICH niet van plan was om
voor FRANKRIJK de kastanjes uit het vuur te halen, besloot hij
zich uit het bondgenootschap terug te trekken en een afzonder
lijke vrede te sluiten. Onder druk van Engeland, dat dreigde de
koorden van zijn beurs te zullen toehalen, liet de hardnekkige
MARIA THERESIA zich ten slotte overhalen om op 11 Juni 1742
de voorloopige vrede met Pruisen te Breslau te sluiten, waarop
28 Juli 1742 te Berlin de defenitieve vrede volgde.
Pruisen kreeg daarbij geheel Silezië, uitgezonderd het vorsten
dom Teschen, zoodat het Pruisische grondgebied met 28 en de
bevolking met bijna 50 toenam.
9
