121 Revue d'Artillerie, September 1934. Chef d escadron Maire geeft in „Cours divisionnaires de tir des mortiers <d accompagnement, aan de hand van bij een dergelijken cursus opgedane ervaringen een schema van indeeling der te behandelen stof, voorafgegaan door enkele beschouwingen. Schr. bestrijdt de mogelijkheid om met de door de fabriek opgegeven prac- tische vuursnelheid vuur van voldoende juistheid af te geven hij grondt dit op de eigenschappen van het wapen, de moeilijke taak van den richter, vergeleken met die van zijn kameraad bij de artillerie; niet alleen technisch is die taak zwaarder, maar ook door de moeilijke omstandigheden, waaronder het peisoneel zoo dicht bij de voorste lijn moet werken. Een vuursnelheid van 6 tot 8 schoten per stuk minuut zal bezwaarlijk overschreden kunnen worden. Sch. geeft daarom, indien grootere vuurdichtheid wordt vereischt, de voorkeur aan het gelijktijdig inzetten van meer mortieren. Besproken worden de handelingen van een commandant van een groep van 2 sectién mortieren, die in den aanval van den commandant van het batal- ]°n' Yaar hiJ is ingedeeld, een opdracht krijgt, hetzij ter onmiddellijke be strijding dan wel ter bestrijding op een bepaald uur van doelen, die den voortgang van de eigen infanterie beletten, hetzij ter bewaking van een ter- reindeel, waarin doelen kunnen worden verwacht. De keuze van de stelling is ondergeschikt aan die van het waarnemings- punt z.m. met de stem te beheerschen. Daarom wordt een tusschenruimte van 15 m tusschen de stukken voldoende geacht. Automatisch wordt door de sectiecommandanten de minimumschootshoek opgegeven. Het in de richting brengen van de stukken geschiedt normaal door richting op een ver verwij- deid puntis dit niet bij alle stukken te zien, dan door middel van een zijwaarts gelegen richtpunt bij uitzondering door wederkeerige richting. Een boussole-hoekmeter zal waarschijnlijk worden ingevoerd. i a6 ™urleiding onderscheidt schr. het geval, dat een niet-beweeglijk klein doel kan worden geneutraliseerd en vervolgens vernietigd, en de ge vallen, dat een groot doel dan wel een beweeglijk doel moet worden bevuurd. In het eerste geval kan het nauwkeurige inschieten met het directiestuk alleen geschieden in de andere gevallen wordt, zoodra de richting vaststaat, uit- werkmgsvuur afgegeven op vijf verschillende afstanden. De voorschriften voor het overbrengen van het vuur moeten met omzich tigheid gehanteerd worden De groepscommandant beschikt niet over een kaart van voldoend groote schaal om den hoek tusschen beide richtingen en de afstand tot het nieuwe doel met eenige nauwkeurigheid te bepalen De vuuroverbrenging stelt daarom slechts in staat om de elementen te bepa len om op een bewegend doel eenige lagen op verschillende afstanden af te geven, dan wel om op een stilstaand doel nauwkeurig in te schieten met be perking der sprongen tot de halve vork. Het is noodzakelijk den cursisten de voor hen nieuwe begrippen op een voudige en duidelijke wijze bij te brengen. Voor de jongeren moet dit bij de officiersopleiding geschieden. De methode met indirecte waarneming acht schr. ook bij een waarnemings- hoek grooter dan 100 bij een afstand van 1000 m niet noodzakelijk. Het onderricht daarin is echter voor deze cursussen door de Legerleiding voorge schreven. Gelet op het feit, dat bij de artillerie voor deze wijze van vuurlei ding steeds officieren worden aangewezen, beveelt schr. aan, dit onderwerp geheel aan de hand van de practijk te behandelen. Revue d'Infanterie, September 1934. Chef d'escadron d'artillerie Trébous berekent in „Tir lointain des mitrail leuses' het munitieverbruik om met verschillende vuren een bepaalde gewenschte uitwerking te verkrijgen.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1935 | | pagina 123