126
^Aan het einde geeft de S. zijne conclusie weer en zegt over het art. vuur
„Ce n'est pas le simple envoi par un capitaine d'un obus sur un objectif
c est 1 ensemble de toutes les mesuzes prises pour que l'arrivée de eet obus
produise un résultat determine, dont il soit possible de tirer parti dans l'in-
teret général.
Un tir d' artillerie est une véritable opération de guerre qu'il faut comme
toute operation de guerre, organiser et monter avec soin
Comme toute action de guerre, tout tir d' artillerie a un but, qui, s' il n' est
pas toujours par lui-même un but tactique, est cependant toujours déter-
mine par des raisons tactiques, visant un but tactique
But tactique, Situation tactique. Intentions du commandement, ce sont la
des points sur lesquels l'artilleur doit être parfaitement éclairé, et ilne lesera
viaiment que si admis dans la pleine confiance de son chef, admis a parti-
cipei avec lui au travail d élaboration des plans d' opérations, il est a même
de suivre, depuis A jusqu au Z, le travail intellectuel, dont le résultat final
est la décision qu'adopte le chef."
Kolonel P. Carlut geeft „Reflexions sur le tir fusanf' in de Revue d'Art.
van Aug. 1934. Hij memoreert allereerst de kracht van het G. K.-vuur in den
oorlog van 1914 tegenover het G.-vuur, dat wel groote moreele doch be
trekkelijk geringe materieele uitwerking had. Ook in een toekomstigen oorlog
zal de artie haar G. Kn. zoo economisch mogelijk moeten gebruiken. Hoe
bereidt de artie in een bewakingsstelling zich voor op af te geven G. K.-
vuren? Als het vuur direct geopend kan worden zal men op verscheidene
punten van het terrein gegevens schieten, zoo niet, dan moeten de meest
waarschijnlijke vuren berekend worden. S. behandelt verder alleen het
inschieten op het terrein.
Men begint met S. H. regelen, waartoe met 1 stuk 10 schoten worden
afgegeven met verhoogden terreinhoek, en waarvan de S. Hn. worden geme
ten uit de nabijheid van het stuk. Hieruit wordt de regelaar bepaald voor
S. H. O. Bij deze methode wordt uitgegaan van volgende beginselen. De
gewenschte S. H. in wordt op alle afstanden gelijk gesteld. De regelaar,
die de S. H. van het geschoten trefferbeeld heeft gegeven, wordt veronder
steld zulks ook te doen voor alle andere afstanden en terreinhoeken. Ten
slotte wordt als dringende eisch gesteld, dat het kijkerinstrument voor opme
ting der S. Hn. zeer nauwkeurig geregeld is. Behoudens op het laatste valt
op de overige uitgangspunten nog wel wat af te dingen, al stelt S. ook de
max. afstand waarvoor zulks geldt op 4 km. Wij zouden liever een groep
van 12 schoten schieten met de geheele batterij, z.m. op verschillende afstan
den, of als dit laatste niet mogelijk is, dan de regelaarcorrectie uitdrukken
in procenten van den afstand (de daginvloedcurven zijn meest bijna rechte
lijnen).
Daarna geeft S. een zeer verwerpelijke methode om de regelaar voor het
eventueele doel te bepalen, die samenhangt met de omstandigheid, dat men
in Frankrijk de T. H. blijkbaar slechts tot 5°/oo nauwkeurig kan geven en de
rest verwerkt in de opzethoogte. Voor dit resteerend aantal °/m van den T. H.
wenscht S. de regelaar te wijzigen. Eigenlijk zou daarmede een afstands-
wijzigmg gepaard moeten gaan van 25 m per 1 S. H. (1 reg.), doch dit
acht S. te gecompliceerd en wil hij verwaarloozen.
Na het regelen der S. H. komt men tot de „repérage du terrain", het af
stand bepalen tot een aantal punten met 4 a 5 opzethoogten, dat bij voorkeur
met G. K.-S. geschiedt.
Verschijnt een doel, dan zal men inschieten met de regelaar voor S. H.-
nul door met sprongen van 100 m snelvuurgroepen af te geven tot men een
dekkende groep krijgt. Daarna wordt de S. H. verhoogd tot de normale.
Wij kunnen de methode niet bewonderen en er allerminst een economisch
gebruik van den G. K. voorraad in zien.
