129 Armee, als tagenlange, intensieve Feuerschlage und Angriffe an der Front direkt". Schrijver acht het noodzakehjk, dat de formaties der diensten verspreid worden opgesteld, dat hun zelfstandigheid van handelen wordt bijgebracht evenals goede kennis van het vliegergevaar en van de daartegen te nemen maatregelen. Het is noodzakelijk, dat ook voor de diensten in den rug der troepen bij manoeuvres de oorlogstoestand in acht wordt genomen. Militdr Wissenschaftliche Mitteilungen, Sept. 1934. „Der Infanterie-Schuh". Onder deze benaming geeft M. Hevler, Militar- Oberintendanturrat bij het Oostenrijksche „Bundesministerium für Landes- verteidigung" een beschouwing over de militaire schoen en de 2 typen, thans door het Oostenrijksche leger gebruikt. Na te hebben betoogd, dat voor het leger geen andere mogelijkheid dan de „confectie-schoen" overblijft, worden beschouwingen gewijd aan het model, den pasvorm en het materiaal van deze confectie-schoen. De juiste pasvorm is voor het voor-oorlogsche Oostenrijksche leger een zeer groote moeilijkheid geweest, welke voortvloeide uit het heterogene menschenmateriaal, waaruit de infanterie was opgebouwd. Door tallooze metingen is men er toen in geslaagd de leesten voor een bruikbare confec tie-schoen te ontwerpen. Dit vraagstuk is voor den thans zooveel kleineren bondsstaat Oostenrijk veel eenvoudiger. Thans worden de beide legermodel len in 16 grootten aangehouden. (Voor het Indische leger met zijn eveneens zeer heterogene samenstelling doen zich gelijke moeilijkheden voor de Indische confectie-legerschoen kent thans 5 lengtematen tot voor kort 8 in verschillende breedten, totaal 17 grootten). Het juiste model is afhankelijk van de geografische en klimatologische gesteldheid van het land. Een algemeen model kan niet gegeven worden. Het Oostenrijksche leger kent naast het gangbare model (voor de vlakte en het heuvelterrein) een berg- en skihschoen voor zijn Alpentroepen. Het gangbare model komt met den Indischeh schoen overeen. Speciaal wordt nog de noodzakelijkheid betoogd van een stijven neus en een iets uitstekenden zoolrand om den voet bij het marcheeren door terreinoneffenheden extra bescherming te geven. Het te bezigen materiaal dient prima te zijn. Niettegenstaande vele snel- looi-methodes in zwang gekomen zijn, geeft de Oostenrijksche intendance de voorkeur aan leder, gelooid volgens de van ouds beproefde recepten, zoowel voor het zool- als voor het bovenleder. Dit bovenleder echter meer uit overwegingen van finantieelen aard erkend wordt, dat hiervoor andere soorten, waaronder het zg. boxleder wellicht beter geschikt zijn. (Indische schoen: kuipgelooid zoolleder en Java-box). Voorts worden verschillende smeermiddelen besproken, welke de ondoor dringbaarheid voor water moeten verzekeren. Deze zijn voor den Indischen legerschoen van geen belang; integendeel, klimaat en bodemgesteldheid eischen op een stevige zool een poreuzen bovenschoen. Ten slotte mogen eenige opmerkingen over de oplegging in de magazijnen worden vermeld. Dit dient te geschieden in luchtige, drooge ruimten zonder toevoeging van eenig conserveeringsmiddel. Deze toevoeging, welke weieens schimmel in de hand zou werken, wordt geheel overbodig en daarom ver werpelijk geacht. Het onderhoud bestaat uit regelmatig omstapelen en af stoffen. L. Geneeskundige Dienst, enz. The Military Surgeon, November 1934. „Is the typhoid vaccine used in our Army and Navy efficacious In Juli jl. deden zich te Tjimahi onder een 22-tal eerst kort te voren uit Nederland aangekomen recruten 4 gevallen van buiktyphus voor, waarvan

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1935 | | pagina 131