lading, noodig om deze ontplofbare stof met opmerkelijke nauw
keurigheid te verschieten over veel grooter afstanden dan met
de tegenwoordige mitrailleurs mogelijk is.
Gedurende den wereldoorlog werd een kanon zonder terugloop
ontwikkeld, waarin een projectiel, bestaande uit twee helften
die in beide richtingen afgeschoten werden. Dit kanon geleek
eenigszins op het Davis-kanon, dat door de Amerikaansche Marine
werd gebruikt. Er was echter een groot verschil. In het bedoelde
kanon werd de gasdruk opgenomen door de wanden van het pro
jectiel zelf en niet door de wanden van de loop, waardoor de loop
zeer licht kon worden en het gewicht van de geheele installatie,
dus van loop mèt projectiel, slechts twee maal zoo groot was als
het gewicht van het projectiel zelf.
Het eerste wapen dat op deze wijze geconstrueerd werd, had
twee loopen met een kaliber van 8 cm. welke afzonderlijk of
tegelijk afgevuurd konden worden. Na het verschieten van eenige
series projectielen met een buitengewone nauwkeurigheid op een
afstand van ongeveer 900 m. was de geheele installatie nog even
stevig op het vliegtuig bevestigd als bij de montage. Thans zou
een batterij van 4, 6 of zelfs meer op een jager geïnstalleerd kunnen
worden; de projectielen ingericht met tijdschokbuis met automa
tische tempeering.
(Wordt vervolgd).
477
