7. DE THOMASSPALK4)
door
J. J. ECKHARDT,
Officier van Gezondheid le. klasse, Chirurg van het
Mil. Hospitaal te Tjimahi.
1Inleiding.
Deze spalk werd gedurende den wereldoorlog bij de geallieerde
legers algemeen ingevoerd. Oorspronkelijk bij het Engelsche leger,
werd aldra, hetzij dan ook vaak iets gevariëerd, deze spalk even
eens bij het Fransche, het Belgische en tenslotte ook bij het Ame-
rikaansche leger algemeen gebruikt. Deze spalk werd speciaal
daarom ingevoerd, omdat de groote wenschelijkheid bleek een
goede spalk te bezitten voor onder- en bovenbeens-fracturen,
speciaal wanneer deze gecompliceerd 2) waren. Door de exten
sie, 3) die in deze spalk tot uiting komt, wordt de dislocatie 4)
van de fractuur opgeheven of verminderd.
Hierdoor wordt de shocktoestand weer vaak verminderd of
minder heftig. Dit en de immobilisatie in het rekverband zullen
bij gecompliceerde beenbreuken de infectiekansen weer aanzienlijk
verminderen.
Waar bij ons in Indië reeds meerdere malen in de Buitengewes
ten het gemis van een dergelijke spalk duidelijk gebleken is en in
onze nieuwe oorlogsorganisatie „chirurgische auto" en nieuwe
uitrusting van de hulpverbandplaats, de Thomasspalk eveneens
ingevoerd werd, moge hier een korte beschrijving van onze Indi
sche Thomasspalk volgen ter introductie.
2. Beschrijving van de Thomasspalk.
Deze spalk bestaat uit (zie fig. 1) een bekkenring 1. van rond-
ijzer. Deze moet bij gebruik van de spalk gewatteerd worden (een
laag watten gefixeerd door een gazen zwachtel). Aan deze bek
kenring bevinden zich twee platijzeren staven; de laterale 2. en
b Met 7 figuren achter in dit nummer.
D.w.z.: als bij de beenbreuken een open wond aanwezig is; zoodat
de botwond via de weeke-deelen-wond met de buitenwereld in contact
komt.
Hierdoor ontstaat dan het groote gevaar van infectie van de botwond.
3) Rekking.
4) Verplaatsing van de fractuur-deelen.
478