„er den Hadik disseit. Indessen so glaube, dasz wann Laudohn nach „Berlin wollte, solchen könnte er unterwegs attaquiren und schlagen. „Solches, wor es gut gehet, giebt dem Unglück einen Anstand und „halt die Sachen auf. Zeit gewonnen ist sehr viel bei diesen despara- „ten Umstanden. „Die Zeitungen aus Torgau und Dresden wird ihm Coeper, mein „Sekretar, geben. Er musz meinem Bruder, den ich Generalissimus „der Armee declariret, von allem berichten. „Diese Unglück ganz wiederherzustellen gehet nicht an indessen, „was mein Bruder befehlen wird, dasz musz geschehen. An meinen „Neveu musz die Armee schwören. „Dieses ist der einzige Rat, den ich bei denen unglücklichen Um standen im Stande zu geben binhatte ich noch Ressourcen, so „ware ich darbei geblieben." Maar reeds in den avond van den 13den waren weder 23000 vluchtelingen vereenigd. FRIEDRICH's wanhoop duurde bijna 4 dagen want op den vierden dag schreef hij het volgende briefje ,,My dear Major-General von Wunsch. „Your letter of the 16th to Lieutenant-General Von Finck punc tually arrived here and for the future, as I am now recovered from „my illness, you have to address your Reports directly to Myself." F. (Carlyle, a.b., Vol. VIII, p. 167). Nu FRIEDRICH bemerkte dat de Russen hun succes van Kunersdorf niet verder uitbuitten, keerde zijn zelfvertrouwen weer terug hij ordende zijn 23000 man, trok de groep von Kleist, die tegenover de Zweden stond aan, liet treinen en geschut uit Berlin komen en vatte weer moed, al besefte hij dat slechts een wonder hem nog kon redden. Langzaam trok hij terug naar Fürstenwalde (tusschen Berlin en Frankfurt aan de Spree). Soltikoff bleef rustig bij Frankfurt, Daun bij Priebus, HEINRICH bij Schmottseifen en Sagan, en in Sachsen en Silezië bleven slechts de garnizoenen achter. In de 14 dagen welke op Kunersdorf volgden bepaalde de actie van Preuszen's vijanden zich tot een levendige gedachtenwisseling tusschen Daun en Soltikoffwaarbij Daun met alle mogelijke en onmogelijke middelen probeerde om de Russen weer in actie te brengen (uiteraard zonder zelf in actie te moeten komen). Maar Soltikoff voelde daar weinig voor Na U, Maarschalk Wij hebben onze twee overwinningen behaald nu is 't Uw beurt Maar ten slotte besloot Soltikoff dan toch om tegen 1 September naar het Zuiden te komen om Daun te helpen bij de verovering van Silezië, onder voorwaarde, dat Daun voor de verpleging van de Russen zou zorgenwat Daun accepteerde, maar onmogelijk kon nakomen, omdat daartoe de transportmiddelen niet reikten. 525

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1935 | | pagina 7