7. DE VLIEGTUIGBE WAPENING EN HAAR INVLOED OP HET LUCHTGEVECHT door L. C. A. VAN DAM, (vervolg; zie I. M. T. 1935, nr. 4). D. HET GEBRUIK DER WAPENS OP DE VERSCHILLENDE SOORTEN VLIEGTUIGEN. Zooals men uit het voorgaande gezien heeft kan de doelmatig- heid van de wapens voor het vuur in de lucht eerst juist beoor- deeld worden, indien men rekening houdt met de te bevuren doelen, met de opstelling der wapens en met de bewegingen van hei eigen vliegtuig. Wij zullen dit thans nagaan voor de verschil lende soorten vliegtuigen. Ie. Eenzits jagers. De doelen, die de eenzits jager moet aanvallen, kunnen verdeeld worden in drie soorten Zeer maniabele jachtvliegtuigen, met zeer snelle bewegingen, een klein oppervlak, en die pas op korten afstand schieten. Vrij maniabele waarnemingsvliegtuigen, die in het gevecht vrij snel bewegen, met een iets grooter oppervlak, die dikwijls alleen vliegen en dan weinig dichte kogelbundels op de middelbare af standen verschieten. Zware bombardements- of gevechtsvliegtuigen, weinig maniabel (en die in het gevecht him maniabiliteit niet gebruiken, want zij blijven in verband)met een groot oppervlak, met wapens, die op vrij grooten afstand kunnen vuren, en die zoodanig zijn opgesteld dat zij zeer dichte vuurconcentraties kunnen afgeven. Deze vlieg tuigen bieden aan het vuur van de jachtvliegtuigen groote opper vlakken onder vrijwel constante hoeken. Om de beide eerste soorten vliegtuigen met succes te kunnen bestrijden, zal het de voorkeur verdienen, de vuurdichtheid zoo groot mogelijk te maken, zelfs indien dit moet gaan ten koste van de uitwerking van het enkele schot, en wel om de volgende reden de aangevallen vliegtuigen zullen manoeuvreeren indien zij niet 583

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1935 | | pagina 65