thans reeds in uitvoering is ten behoeve van het burgerlucht-
verkeer.
Indien vorenstaande voorzieningen zijn getroffen komt
nagenoeg de geheele Archipel te vallen binnen de werkings
sfeer der bomvliegtuigen van de Luchtmacht
Om deze bewering duidelijk in het oog te doen springen, zullen
we de resultaten nagaan van de Melbourne-race van 1934.
Het Douglas-toestel der K. L. M. met 7 personen aan boord,
beladen met een groot aantal reserve-deelen benevens een paar
honderd kg post legde den afstand MildenhallRome af in 5
uren-non-stop.
De afstand bedraagt 1500 km. Vergelijken we hiermede de
afstanden, die in N.-I. van belang zijn, dan blijkt dat het traject
SoerabajaTarakan (1400 km) hierbinnen valt, evenals de afstan
den SoerabajaTimor Koepang en SoerabajaTandjoeng Pinang
(onder de rook van Singapore)Indien op elk dezer routes enkele
vliegvelden beschikbaar zijn, waar bedrijfsstoffen kunnen worden
ingenomen en een of meer hoofdvliegvelden, waarop na beëindiging
van de gevechtsopdracht kan worden teruggekeerd ter aanvulling
van munitie, bommen, doen van reparaties e.d., dan mag worden
aangenomen, dat voor het geval de „Luchtmacht" in een afwach-
tingsopstelling op Java is geconcentreerd, 1 a 2 dagen, nadat de
vijand in onze wateren is gemeld, een geconcentreerde luchtaan
val, waar ook, tegen dien vijand kan worden ingezet.
De vliegterreinen, die als basis voor de „Luchtmacht" zullen
dienen, moeten zoodanig gekozen worden, dat zij voor den vijand
een moeilijk aanvalsobject vormen en dientengevolge slechts een
eenvoudige bewaking vereischen. Deze terreinen kunnen zonder
bezwaar ver landinwaarts gekozen worden, zoodat men tamelijk
vrij is in de keuze der velden, m.d.v. dat ligging in de nabijheid
van wegen, z.m. waterwegen en van bestaande garnizoenen, met
het oog op de bewaking, noodzakelijk is. Een afstand van b.v.
100 km tot aan de kust vormt voor de bovenbedoelde gevechts
vliegtuigen geen enkel bezwaar. Een verdere passieve bescherming
moet worden verkregen door een goede camouflage en den aanleg
van enkele schijnvelden, die eventueel ook als noodlandingster
reinen gebruikt kunnen worden. Vijandelijke luchtstrijdkrachten,
die voor een aanval tegen deze vliegvelden worden ingezet, zijn
of deklandingstoestellen of watervliegtuigen, die zich ver landin
waarts moeten begeven, onbeschermd den aanval uitvoeren en
bovendien op den terugweg tegenover de snelle gevechtsvlieg
tuigen der „Luchtmacht" kwade kansen loopen vernietigd te
worden.
Een „Operatief Orgaan der Luchtmacht", uitgerust en
geoutilleerd als in bovenstaande regelen aangegeven, is in staat
tot verrassend en massaal optreden en van enkele vliegvelden af
654.
