Wij kunnen den veldtocht van 1760 dien van FRIEDRICH's
phenomenale marschen noemen wat voor de hand lag, daar hij
met zijn steeds zwakker wordende macht tegen een geweldige
overmacht moest strijden, zoodat slechts groote beweeglijkheid
zijn redding kon zijn.
De troepenverdeeling op het oorlogsterrein was als volgt
Daun bij Dresden (70000, Reichsarmee inbegrepen) met Lascy
(30000) op den rechter Elbe-oever vooruitgeschoven
Laudohn, voor 't eerst zelfstandig legercommandant en dus door
Daun met scheeve oogen aangekeken, met 40000 bij Königsgratz
Soltikoff met 80000 bij Posen. K
En Preuszen: FRIEDRICH met 60000 West van Dresden;
HEINRICH met 35000 bij Sagan, en Fouqué met 10000 bij
Landeshut.
Het operatieplan der Verbondenen was merkwaardig op drie
of vier verschillende, ver uiteengelegen, plaatsen gelijktijdig op
treden om daardoor de Preuszen te dwingen hunne strijdkrachten
te verdeelende groep die tegenover 's vijands hoofdmacht zou
komen te staan, moest een verdedigende houding aannemen en
eerst aanvallen, als die hoofdmacht door detacheeringen naar de
andere gevechtsterreinen ernstig verzwakt zou zijn. En men had
zich nu gedachthet 1ste leger (Daun Lascy Reichsarmee)
houdt FRIEDRICH vast, het 2de leger (Laudohn 20000 Rus
sen) verovert Silezië, Soltikoff met 50000 Russen belegert en
neemt Breslau. Als bijkomstige bepaling gold nog, dat de Russen
geen of zoo weinig mogelijk Kozakken zouden meebrengen naar
Silezië (U begrijpt 't niet waar Die konden beter Brandenburg
verwoesten dan Silezië, dat immers weer Oostenrijksch zou
worden
Zonder het operatieplan in bijzonderheden te willen beschouwen,
merk ik toch op, dat blijkbaar maar ééne partij meespeelde in
het spelletje en de andere mocht toekijkenen voorts dat er maar
één werkelijk goed plan was, en dat zou zijn Vereenigd de Prui
sische hoofdmacht onder FRIEDRICH opzoeken, verslaan en ver
volgen tot de vernietiging toe de geweldige overmacht maakte
dat mogelijk, zonder éénig risico
En nu de wijze waarop het plan werd uitgevoerd, en hoe FRIED
RICH het opving.
Begin Juni trok Laudohn van Königsgratz uit Silezië binnen,
waarop Fouqué, die bij Landeshut stond meende, dat Schweid-
nitz en Breslau bedreigd werden en zijn verbindingen daarheen
zoodat hij ijlings Landeshut verliet, met zijn groot magazijn, en
op Schweidnitz terugtrok. Toen FRIEDRICH dit vernam was
hij hoogst gebelgd over deze houding van den als dapperste der
dapperen gevierden generaal, en beval hij hem op bepaald
krenkende wijze oogenblikkelijk Landeshut weder te bezetten.
633
