In de eerste 12 jaren na den oorlog heeft men op de verkregen ervaringen voortgebouwd en den vooruitgang in de techniek alleen aangewend om de reeds bestaande vliegtuigtypen te ver beteren. Deze gemakkelijke methode heeft tot gevolg, dat hoewel de Fransche Luchtmacht misschien quantitatief de sterkste ter wereld is, zij qualitatief bij sommige andere luchtmachten ten achter staat. De grondslagen voor het gebruik van luchtstrijdkrachten zijn langzamerhand in de verschillende landen ontwikkeld geworden en door den vooruitgang van de techniek en de daardoor geboden andere mogelijkheden is men in de laatste jaren gekomen tot een nieuwe tactiek en nieuwe vliegtuigtypen. In sommige landen (niet in alle) bestaan in de organisatie zoowel nacht- als dagbommenwerpers. De zware nachtbommen werpers, die bestemd zijn, om alleen op te treden (dus niet in verband) hebben een betrekkelijk zwakke bezetting van 3 man, en ook geen groote afweerbewapening in verband met de geringe kans op luchtaanvallen. De lichtere dagbommenwerpers, die be stemd zijn in groepen op te treden onder bescherming van jagers, hebben een bezetting van 2 a 3 man en slechts de hoogst nood zakelijke bewapening. Door den vooruitgang in de techniek is de actieradius van de vliegtuigen belangrijk vergroot, waardoor men op de gedachte is gekomen, de operaties nog verder dan den nacht uit te breiden. De bomvliegtuigen starten dus 's nachts en keer en overdag terug. Daarom heeft men de specialiseering in dag- en nachtbommen werpers laten vallen. Dit heeft tot gevolg, dat men de vliegprestaties en de bewa pening van de zwaardere bommenwerpers heeft moeten verbete ren, om hun ook overdag een goede kans te geven. Oorspronkelijk was het in Frankrijk de bedoeling, om zuivere meerpersoons gevechtsvliegtuigen te bouwen, welke dus, om de in het voorgaande reeds genoemde redenen, een grootere snelheid moeten hebben dan bommenwerpers en verkenners, en een gewel dige bewapening. Deze vliegtuigen waren reeds in aanbouw, toen men op de gedachte kwam, dat de verbeterde groote bommen werpers hier eenigszins op begonnen te gelijken, zoodat men ging eischen, dat deze meerzits gevechtsvliegtuigen ook als bommen werper te gebruiken zouden zijn. De gevolgen liggen voor de handde romp werd grooter en breeder, het totaal gewicht werd veel grooter, van de bewapening moest men veel laten vallen, zoodat dus zoowel de snelheid als de vuuruitwerking belangrijk minder werden. Het spreekt trouwens wel vanzelf, dat een vlieg- tuig, dat twee totaal verschillende taken moet kunnen uitvoeren, voor elke taak minder geschikt zal zijn dan twee vliegtuigen, welke voor elke taak in het bijzonder gespecialiseerd zijn. 679

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1935 | | pagina 49