die als schrijver over de grondslagen der Euclidische en niet-
Euclidische meetkunde een gevestigden naam had. Zijn wijsgee-
rig geschrift „Sur les notions de force, d'accélération et d'énergie
mécanique", waarin getracht werd het determinisme met den
vrijen wil te vereenigen, trok bij zijn verschijning (1887) zeer
de aandacht".
Voorts publiceerde De Tilly „Etudes de mécanique abstraite"
(1870) en „Essai sur les principes fondamentaux de la géométrie
et de la mécanique" (1878).
De Tilly doceert van 1868 1879 aan de „Ecole Militaire", is
van 1879 1889 directeur van het „arsenal de constructions" te
Antwerpen en wordt in 1889 tot Commandant van de „Ecole
Militaire" benoemd.
Tenslotte moge nog de verdienste van den artillerie-officier
Bonaparte voor de ontwikkeling der mathesis geschetst worden.
Op de militaire school te Brienne getuigt één der leerkrachten
van hem „C'est un enfant qui ne sera propre qu'a la géomé
trie", een uitspraak, die ons thans doet glimlachen, maar toch
wijst op zijn begaafdheid voor de exacte vakken.
Op zijn tocht naar Italië maakt Napoleon kennis met Lorenzo
Mascheroni en diens beroemde werk „La geometria del compasso",
waarin aangetoond wordt, dat alle constructies, welke met passer
en lineaal uitgevoerd kunnen worden, ook met den passer alleen
tot stand zijn te brengen, zij het gewoonlijk langs een veel lange-
ren weg. Dit werk pakt den jongen generaal zoo, dat hij bij terug
keer in Parijs tijdens een bijeenkomst van het „Institut" op 10
December 1797 het gesprek met Lagrange en Laplace op Masche
roni brengt. De toehoorders staan er eerst sceptisch tegen
over, doch als Napoleon dan enkele constructies demonstreert,
zijn ze ten hoogste verbaasd en uit Laplace, die Napoleons leer
meester in Brienne is geweest, zijn bewondering in de volgende
woorden„Nous attendions tout de vous, général, sauf des legons
•de mathématiques".
Thans rest mij nog mijn dank uit te spreken aan Generaal
Royer, Commandant der Ecole Polytechnique, die zoo welwillend
is geweest mij eenige aanvullende biografische gegevens te ver
strekken.
D'Ocagne „Hommes et Choses de Science" I blz. 148.
697
