720
1. De algemeene, welke tot doel heeft van de militaire autoriteit de noodige
middelen te verkrijgen om de openbare orde te handhaven.
2. Dp bijzondere, met het doel aan een bepaalden troep een nauwkeurig
omschreven taak van beperkten omvang toe te vertrouwen.
3. De speciale, waarbij het gebruik van de wapenen (buiten de beide hierna
te noemen gevallen, waarin het gebruik van de wapenen noodig kan zijn)
wordt voorgeschreven, echter „sans y être expressément autorisé par un
officier civil".
Iedere aanvraag moet, op straffe van ongeldigheid, zijn geschreven, geda
teerd en geteekend volgens een voorgeschreven model.
In de gevallen 1 en 2 moet de aanvrager hierbij aanwijzingen geven betref
fende aard en hoeveelheid van de middelen, welke zijns inziens noodig zijn;
voorts dient de aanvrager zijn meening kenbaar te maken omtrent het
gewenschte tijdstip van aankomst der troepen, de te bezetten punten, den
te volgen marschweg en het algemeen gedrag van den troep bij aankomst.
Voor een speciale aanvraag (geval 3) is uitdrukkelijk vastgesteld, dat de
civiele autoriteit hulp vraagt door middel van het gebruik van de wapenen,
de militaire gezaghebbende blijft echter altijd vrij dat gebruik te regelen
(hoeveelheid, soort, tijdstip van aanvang en einde van het gebruik).
In den regel, dringende gevallen uitgezonderd, worden de algemeene
aanvragen gericht tot den generaal, territoriaal cdt.
Zoolang een aanvraag van kracht is, blijft de militaire gezaghebbende alleen
verantwoordelijk voor de wijze van uitvoering. „La fixation des effectifs a
employer au maintien de l'ordre est une prérogative exclusive de l'autorité
militaire". Hij bepaalt deze, rekening houdende met de aanwijzingen en de
meening van de autoriteit, die de aanvraag heeft gedaan.
Voorbereidende maatregelen
„Plans de protection correspondant soit a des troubles généralisés soit a
certaines éventualités particulières" kunnen van te voren worden opgemaakt
in iedere militaire afdeeling, in samenwerking met militaire en civiele auto
riteiten.
Hfdst. III regelt het gebruik der troepen.
Alleen organieke eenheden, minstens een peloton, z.v.m. onder een officier.
„II doit veiller avec soin a ce qu'il ne soit porté aucune atteinte a la dignité en
même temps qu'au prestige de la force armée".
Indien de civiele autoriteit zulks verlangt, kunnen in bepaalde gevallen van
de le en 2e categorie kleinere gedeelten dan een peloton optreden.
De troepen van alle categorieën, hoe gering ook hun sterkte is, ontvangen
geen bevelen dan van hun militaire chefs.
De bewapening is normaal, m.u.v. die met krachtige uitwerking (F. M.,
mitr., engins). Wapens van groot vermogen (vechtwagens, pantserauto's,
vliegtuigen)kunnen niet gebruikt worden dan na machtiging van den
minister van oorlog.
Gewaakt moet worden tegen het inzetten van te zwakke afdn. bij belangrijke
samenscholingen.
Het gebruik van de wapenen (ook van de blanke w.) wordt slechts bevolen
door den militairen bevelhebber. Bij het gebruik van de vuurwapenen moet
na de eerste schoten onmiddellijk het vuren worden gestaakt. L'emploi du
tir a blanc et du tir a l'air est interdit.
Indien niet in de opdracht vermeld, is het gebruik van de wapenen alleen
toegestaan:
1. bij geweld tegen de mil. macht (moet ernstig zijn en een algemeen
karakter hebben);
2. als op andere wijze het bezette terrein of de bezette posten niet te
verdedigen zijn.
In alle andere gevallen mag geen gebruik van de wapenen worden gemaakt,
dan wanneer een speciale aanvraag van de civiele autoriteit daartoe is inge
diend (de 3e wijze van aanvraag).
