De juistheids-resultaten gedurende het onderricht in dezen „bowler-worp" zijn dan ook in één woord bedroevend Ik wil hiermede volstrekt niet zeggen, dat het onmogelijk zou zijn, om onzen menschen tenslotte door middel van de voorge schreven werpwijze goede juistheids-resultaten te doen behalen, doch ik houd vol, dat het met zeer groote moeilijkheden en veel tijdverlies gepaard gaat. Bovendien ben ik er van overtuigd, dat in ernst-gevallen, waar bij de man plotseling voor de noodzaak zal komen te staan, om een granaat naar één of ander hem bedreigend doel te werpen, en dus liefst met zoo groot mogelijke juistheid, hij op dat oogen- blik terug zal vallen op de hem min of meer aangeboren werp wijze, en dat is: de steenworp Bij een bovengeschetste omstandig heid zal de worp immers min of meer een reflex-handeling van den man vormen en bij een reflex-handeling volgt men nu eenmaal altijd zijn natuurlijken aanleg en nimmer een handeling, welke kunstmatig is aangeleerd. Tenslotte ten gunste van den steenworp nog dithet mag alge meen bekend worden verondersteld, dat onze Inheemschen van jongs af aan deze werpwijze toepassen in het dagelijksch leven en ook, hoe zij met deze werpwijze bij een opmerkelijke ongedwon genheid en gemak, verbijsterende tref-resultaten weten te behalen op zelfs zeer kleine en bewegende doelen. En ik heb nooit gevallen vernomen, waarbij zelfs kleine kat jongs door het uitvoeren van dergelijke worpen, armbreuken of ernstige spierverrekkingen opliepen Zouden nu deze zelfde katjongs, thans echter in grooter formaat en gehuld in een soldatenpak, goed gevoed en goed verzorgd, bij het toepassen van een voor hen natuurlijke werp-wijze, WEL hun armen breken en hun spieren scheuren Dat wil er bij mij niet in, en zéker niet, wanneer de onderwijzer er behoorlijk op let, dat de man niet met méér krachtsinspanning werpt, dan voor ieder bepaald geval strikt noodzakelijk is. Want daarin ligt het gevaar voor de bedoelde kwetsurenmen moet bij den steenworp vooral niet méér kracht gebruiken, dan noodig is. En dat gevaar is zeer gemakkelijk te ontloopen, door een zeer geleidelijke opvoering van den worp-afstand en door veel vuldig werpen op kleinere afstanden. Deze oefeningen dienen dan om de leerlingen de juiste verhou dingen te leeren onderkennen tusschen zwaarte van het weg te werpen voorwerp (in casu de excercitie-granaat)afstand waarop de granaat moet worden geworpen, en de daartoe henoodigde kracht. Dit juiste verhoudings-besef wordt voor wat betreft den steen worp door onze Inheemschen zeer spoedig verkregen, in ieder geval veel sneller en beter, dan bij den „bowler-worp". 787

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1935 | | pagina 51