sterk draaiende beweging om haar lengte-as. Afhankelijk nu van
de wijze waarop men de granaat in de hand neemt, is die draai
ing afrollend dan wel oprollend voor den veiligheidsband.
Die draaiing nu is bij den steenworp veel minder en daardoor
komt daarbij een te snel afrollen van den veiligheidsband niet of
weinig voor, ook zelfs bij z.g. afrollend werpen. Door het nemen
van enkele vergelijkende proeven kan men zich daarvan gemak
kelijk zelf overtuigen.
Tenslotte iets over de door mij bijgewoonde werp-oefeningen
zelve. Voor het eerst hoorde ik den daverenden knal en zag ik de
dichte, zwarte rookzuil, welke bij het detonneeren ontstaat en ik
moet zeggen, dat de „Gesamteindruck" daarvan geweldig is en
intimideerend werkt. Waar ik eenige foto's wilde maken, ging ik
op een meter of 12 van de doelen af staan, en zelfs op zoo'n afstand
is de knal buitengewoon onaangenaam. Het lijkt mij hoogst on
gezellig om zoo'n ding op een paar meters afstand mee te maken
op het moment, dat-ie „uit z'n vel springt", en ik heb er thans
eenig idee van gekregen, wat men onder „moreele uitwerking"
van onze granaten verstaat.
Als doelen werden eenige mans-hooge poppen gebruikt, vervaar
digd van zakkengoed, opgevuld met zaagsel, en geplaatst op een
afstand van ongeveer 25 meter. Op deze doelen werden door ver
schillende werpers in totaal 36 granaten geworpen, waarbij er twee
(zegge en schrijve: TWEEdirecte voltreffers konden worden
geboekt! Leve de steenworp!
Van de granaten, welke óm en nabij de doelen terechtkwamen,
trokken de met zaagsel gevulde poppen zich niets aan; één granaat
viel op ongeveer 1 meter vóór een pop, welke door de luchtdruk
een tweetal meters werd weggeslingerd.
Bij de voltreffers, waardoor de poppen ongeveer ter hoogte van
de buik werden geraakt, waren deze doelen meteen „afgevoerd"
en als zoodanig niet meer bruikbaar, daar ze totaal uit elkaar
geslagen waren; hiermede wordt wel zeer duidelijk het belang van
een juistheidsworp gedemonstreerd!
Overigens spreken de foto's voor zichzelf; één der opnamen
betreft een op het water geworpen granaat (in een kali), waarbij
de detonatie plaats had onmiddellijk bij het aanraken van het
wateroppervlak. Dit bewijst wel zeer duidelijk de groote gevoelig
heid van de schok-inrichting.
Tenslotte werd bij duisternis een granaat op ongeveer 15 meter
afstand op een grasveld geworpen, ten einde de manschappen het
licht-effect en de vlam bij het detonneeren te toonen. Ook hiervan
heb ik een foto genomen, welke uit den aard der zaak weinig te
zien geven kan; toch is het vlamverschijnsel nog zóó lichtsterk,
dat er een indruk van op de gevoelige plaat kon worden vastgelegd.
Overigens is deze foto slechts curiositeitshalve bijgevoegd.
793
