Alleen met Joseph heeft NAPOLÉON als kind gespeeld. Joseph
is voor hem steeds de oudste gebleven, wiens rechten als eerstge
borene prevaleerden. De jongere broers en zusters bestonden in
zijn jeugd niet voor hem: Joseph was de kameraad; tegenover de
anderen voelde hij zich als een vader.
Den 15 December 1778 nam Carlo zijn beide oudste zoons mede
naar Frankrijk, waar NAPOLÉON den 23 April 1779, dus nog geen
10 jaren oud, zijn intrede deed op het Collége Militaire van Brienne.
Zijn kennis van de Fransche taal was nog hoogst gebrekkig; zijn
eigen voornaam sprak hij uit zoo ongeveer als „Naboillioné", wat
voor zijn makkers, die hem slechts te gaarne bespotten om zijn
Corsikaansche afkomst, een gereede aanleiding was om hem met
den bijnaam „La Paille-au-nez" te vereeren.
Den 1 September was zijn collége-tijd beëindigd en kreeg NA
POLÉON een plaats op de Ecole Militaire de Paris, waar hij een
jaar bleef, om op 1 September 1785, dus juist 1'8 jaren oud, te
worden benoemd tot 2e Luitenant der Artillerie te Valence.
C. Napoléon's Luitenantstijd.
Reeds in September van het jaar na zijne benoeming vertrok
hij met verlof naar Ajaccio, welk verlof hij met en ook zonder
toestemming tot Juni 1788 verlengde, om daarna naar zijn nieuwe
garnizoensplaats Auxonne terug te keeren.
Tijdens dit eerste verlof ontmoette hij voor het eerst zijn zusjes
Paulette en Caroline, en zijn broer Jerome, die na zijn vertrek naar
Brienne geboren waren.
Den 1 September 1789 ging hij al weer met verlof naar Corsika,
welk verlof hij nu uitbreidde tot Januari 1791. En van verlof
849
„exigeant et encombrant; bon général, sans doute, mais combien
„inférieur en littérature, en éloquence et en politique, matières réser-
„vées oü se montre seulement l'homme de valeur. D'ailleurs, nul
„étonnement de ce qui leur arrive, du conté de fées oü ils se meuvent,
de cette merveilleuse aventure qui, en quelques journées, les a déli-
„vrés de tout souci matériel, leur a ouvert toutes les portes, leur a
„fait parcourir en entier des carrières oü, la veille ils imaginaient a
„peine qu'ils pussent poser le pied; nulle inquietude d'y paraitre
„déplacés; nulle crainte d'y commettre des erreurs ou des sottises; nul
„souci des responsabilités; une confiance en soi, qui n'est même point
accompagnée par le sentiment des devoirs que la position entraine.-
„Et cette confiance en eux-mêmes les porte malgré tout, elle les impose,
„et tant que la chance les accompagne, elle leur rend facile ce qui,
„a d'autres, paraïtrait gratuitement impossible. Elle leur prête, dans
„les postes élevés oü ils se trouvent, une allure dégagée qui les sort
„du vulgaire, une aisauce de manières qui ne permet pas
„de les confondre, un aplomb que l'on croirait tenir a une naissance
„illustre, a une éducation recherchée ou a un esprit supérieur, une
„facon qui n'est point apprise d'être généreux et magnifique, la
„faculté de ne s'intimider de rien, ni devant personne, l'audace de tout
„entreprendre; la certitude de tout réussir bref tous les attributs
„du génie, hors le génie.
„De plus qu'eux, Nanoléon n'a que cela, mais cela suffit.
