wijzer toch den indruk van een juiste uitvoering zijner handelin
gen te verwekken.
De eischen, waaraan een dergelijk controle-middel zou moeten
voldoen, zijn dus in het kort
1) Een zelfstandige controle door den onderwijzer.
2) Deze controle moet onafgebroken mogelijk zijn, gedurende
alle handelingen van den leerling tijdens het richten.
3) De leerling mag door deze controle in geen enkel opzicht
worden belemmerd of gehinderd in zijn handelingen.
4) Het controle-middel moet bruikbaar zijn voor alle richt-oefe-
ningen met den mitrailleur op vliegtuigen, dus óók bij het
gebruik van losse of scherpe patronen op het bewegende vlieg
tuigmodel.
Bovenstaande eischen vormden voor mij het richtsnoer bij het
zoeken naar een dergelijk controle-middel, en het sprak haast
van zelf, dat daarbij als uitgangspunt mijn aandacht zich vestigde
op het grond-principe van de bestaande richtings-controleurs,
zooals wij die kennen voor het geweer of de karabijn M. 95 en
voor den mitrailleur Inf. M. '23.
Deze moeten echter, om te kunnen worden gebruikt, op het
wapen bevestigd zijn, terwijl men daarbij tevens beperkt wordt
in het te bezigen vizier; beide factoren vormden een bezwaar voor
de toepassing van dit soort instrument zonder méér, bij den mi
trailleur, voorzien van luchtdoel-richtmiddelen. Het principe zélf
echter schiep voor mijn doel een mogelijkheid, en daar heb ik dan
ook gebruik van gemaakt.
Waar bevestiging op het wapen zelf niet uitvoerbaar bleek, in
verband met de aanwezigheid daarop van de luchtdoel-richtmid
delen en mede in verband met de eigenaardigheden die de wijze
van richten met deze richtmiddelen kenmerken, moest er gezocht
worden naar een andere bevestigingswijze.
De oplossing van deze moeilijkheid was gevonden, toen ik op
het idee kwam, om een soort van RICHT-BRIL te construeeren,
waarin het principe van den normalen richtings-controleur was
toegepast. De rest was toen betrekkelijk eenvoudig en ik stuitte
daarbij ook niet meer op moeilijkheden van bijzonderen aard.
Wij kunnen nu overgaan tot de beschrijving van het door mij
geconstrueerde instrument. Kort nadat ik op het idee van een
RICHT-BRIL gekomen was, ontvingen wij bij de Afdeeling een
aantal „Brillen voor Zoeklichten"; voor diegenen, die nog niet
persoonlijk met deze brillen bekend mochten zijn, het volgende:
De bril lijkt in uiterlijken vorm op een eenvoudige stofbril, en
bestaat uit een lederen „gelaatstuk"; dat de oogholten, de neus
brug, en de onmiddellijke omgeving der oogholten, bedekt. In dit
gelaatstuk zijn twee cirkelvormige gaten uitgespaard, waarin zich
de oogglazen in een eenvoudig, zwartgelakt metalen montuur
bevinden; deze oogglazen zijn donker gekleurd, ten einde de oogen
959
