dus onveranderd, de superioriteit werd herwonnen door een betere uitbuiting van de bewegelijkheid dan zulks in de oorlogsjaren ge schiedde. De enorme ontwikkeling der bommenwerpers, vooral gedurende de laatste 5 jaren, waarbij we in het bijzonder denken aan het opvoeren van de snelheid en van de defensieve kracht, heeft wederom twijfel doen ontstaan omtrent de doelmatigheid van den jager. Vergelijken we zijn prestaties van 1935 met die van den oorlog, dan zien wij dat: de horizontale snelheid van 210 km tot 450 km is opgevoerd; de vliegduur nagenoeg hetzelfde is gebleven, n.m. 1% uur vliegen op max. snelheid; het motorvermogen van 225 P.K. op 800, ja zelfs 1000 P.K. is gebracht; het absoluut plafond van 5500 m tot 11000 m is gestegen en de bewapening sterk is vermeerderd. De aanvalskracht van den jager wordt gevormd door het ver mogen om den vijand te bereiken en aan te vallen, door de wend baarheid en door het vuur, dat hij kan uitbrengen. Snelheid blijft voor een jager een eerste vereischte. Hoe grooter de snelheid, hoe grooter het overwicht, hoe korter de benoodigde tijd om den vijand te bereiken en naar verhouding hoe geringel de kwetsbaarheid gedurende het manoeuvreeren. Vergelijken we het snelheidsoverschot van den jager op den bommenwerper van nu en in 1920, dan zien wij dat daarin weinig verandering is gekomen, deze is n.m.l. nog steeds ongeveer 6080 km per uur. Toch is ondanks dat gelijk gebleven snelheidsoverschot de ge- vechtswaarde van den jager door de steeds toenemende snelheden ongunstig beïnvloed. Trachtte, tot voor slechts enkele jaren, de jachtvlieg'er zijn vuur op zoo kort mogelijken afstand van het doel te openen door in een kunstvlucht te manoeuvreeren, dit is thans voorbij. De mogelijkheid tot manoeuvreeren staat in omgekeerde ver houding tot de toename van de horizontale snelheid; hoe grooter die snelheid, hoe kleiner die mogelijkheid. Wanneer wij het volgend jaar misschien in het bezit zullen ko men van de serie D. XXI met 800 P.K. Mercury-motor met een horizontale snelheid van tegen de 430 km/uur, dan zal aan de ver schillende individueele gevechtshandelingen een grens worden ge steld door het physiek-kunnen der vliegers. Wordt bij onze Curtiss de maximum snelheid bij alle manoeuvres ten volle benut, bij snelheden van boven de 400 km/uur kan daar geen sprake meer van zijn. Deze enorme snelheid kan men zich het best voorstellen door te bedenken dat de maximum duiksnelheid 977

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1935 | | pagina 49