van den Curtiss-jager slechts 50 km/uur meer is, een snelheid waarmede zelfs de goed getrainde jachtvliegers het toestel niet zonder „blind" worden uit een steile dive kunnen halen. Het uit voeren van stunts voor het doen van aanvallen zal dus steeds min der in aanmerking kunnen komen. Dit wil tevens zeggen dat die maximum snelheid dan ook niet steeds tenvolle kan worden benut. Bij hetzelfde snelheidsoverschot beteekent dit dus dat de aanvallen elkaar met een grooter tijds verschil zullen moeten opvolgen. Bij de plaatselijke luchtverdediging, waar de voor aanvallen be schikbare tijd in het algemeen zeer krap is, brengt dit een achter uitgang van het vermogen van den jager mede. De steeds toenemende snelheid zal uiteindelijk moeten leiden tot een vereenvoudiging van de tactiek der jachtvliegers. Het ma noeuvreeren zal zeer zeker nimmer worden uitgeschakeld, alleen zullen de bochten met een grooter straal moeten worden beschre ven, wat weer tot gevolg zal hebben dat het vuur op grooteren afstand zal moeten worden geopend, terwijl de duur van het schie ten korter wordt. Dit alles geldt natuurlijk alleen voor de maximum snelheden, doch de bijzondere prestaties van de moderne bommenwerpers dwingen den jachtvlieger alles uit zijn toestel te halen wat er maar in is. Waar dus vroeger bij den betrekkelijk langzamen jager de ma noeuvre benut werd om tot op de kleinst mogelijke schootsafstan den te komen, zal de enorme horizontale snelheid van den hyper modernen jager, en als gevolg hiervan de ontstane geringere ma- noeuvreer-mogelijkheden, moeten leiden tot een grooteren afstand van vuuropening. De groote horizontale snelheden werpen dus niet alleen geen voordeelen af, maar brengen slechts nadeelen met zich mede, eveneens ten aanzien van de wendbaarheid. Twee factoren, die de gevechtswaarde van den jager o.a. bepalen, ondergaan dus slechts een achteruitgang. Willen wij aan den jager zijn superioriteit van vroeger terug geven, dan blijft ons alleen de bewapening over als middel om dit te bereiken, benevens een mogelijke wijziging in de aanvalstactiek. De vuuruitwerking kan worden verhoogd door een grootere vuurdichtheid, door betere richtmethoden en door het schieten met groot kaliber mitrailleurs. Ten aanzien van de vuurdichtheid is vooral de vuursnelheid van belang, hetgeen het beste blijkt uit een vergelijking tusschen een gesynchroniseerden en een niet-gesynchroniseerden Vickers van 7,7 mm, een gesynchroniseerden Colt van 12,7 mm en een mo dernen buiten den schroefcirkel schietenden mitrailleur van zfc 9 mm. 978

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1935 | | pagina 50