Behalve dus die te geringe snelheid, waardoor het zich niet dan na veel tijdverlies in de voor het gebruik van hare bewapening gunstigste positie kan plaatsen, is nog van belang dat het den vijand met volkomen gelijke wapenen bestrijdt. De vuurgevechten moeten plaats hebben op de grootst mogelijke afstanden, welke de bewapening toelaat. D.w.z. dat er dus geschoten wordt met veel spreiding aan beide zijden. Beide partijen maken gelijke kansen om een vijandelijk toestel af te schieten. Maar waarom zouden wij voor die aanvallen dan geen 1- of desnoods 2-zits-jagers gebruiken die sneller zijn, een even sterke bewapening hebben en die per slot een veel kleiner doel bieden? Een afgeschoten jager beteekent één vlieger kwijt, een vernie tigd meerzits-gev. vliegtuig normaal een verlies van minstens 4 man. Bovendien zullen toch steeds jagers erbij noodig zijn. Volgens de voorstanders bestaat zijn tactiek uit het desorganiseeren van de bombardements-formatie, waarna de geïsoleerde bommenwer pers met succes door patrouilles één- of 2-zits-jagers kunnen worden bestreden. Die desorganisatie moet dan nog verkregen worden door convergeerende aanvallen van talrijke meerpersoons- gevechts-vliegtuigen. Bepaald economisch is dit gebruik dus niet. De methode van het werpen van tijdbommen of het gebruik van kanon-jagers lijkt mij wel zoo doeltreffend en goedkoop, zoowel voor wat betreft het materieel als het personeel. Wat is nu de waarde van den jager, speciaal voor ónze om standigheden Dat de jager voldoet als bestrijder van de bombardements vliegtuigen neem ik als vaststaand aan. Er blijft dus alleen als vraag over: „Kan ook in onze omstandigheden de jager zijn vernietigings- en beschermings-werk naar behooren vervullen?" De hoofdtaak zal gezocht worden in de objectverdediging en wel in het bijzonder in de luchtverdediging van enkele kustplaat sen. Juist over die objectverdediging loopen de meeningen nogal uiteen. De steeds toenemende snelheid van den bommenwerper maakt dat de voor den tijdigen inzet van den jager benoodigde waar- schuwings-keten op steeds grooteren afstand van het te verdedi gen object zal moeten worden gelegd. Voor Europa, waar de groote mogendheden over groote forma ties zeer snelle bommenwerpers beschikken, stelt men dezen af stand nu al op 120130 km. Die afstanden worden zóó groot en het net zóó kostbaar, dat men voor verschillende Europeesche hoofdsteden niet met stel ligheid durft te rekenen op een tijdigen jagerinzet na alarmeering. 988

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1935 | | pagina 60