Bovendien zullen de bommenwerpers, na het afwerpen van hun bommen, niet meer aan een constante koers en hoogte zijn gebon den, waardoor zij zich gemakkelijk aan de uitwerking van het luchtdoel-geschut zullen kunnen onttrekken. Alleen met jagers is het dan nog mogelijk verliezen aan den vijand toe te brengen. Maar als wij ons nu niet tevreden willen stellen met die preven tieve werking en met een optreden van de jagers alléén bij de vervolging, doch wenschen dat zij ook, voordat de bommen zijn afgeworpen op het doel, één of meerdere bommenwerpers neer schieten, dan wordt de kwestie van de tijdige alarmeering van het allerhoogste belang. En deze is juist bij een aanval vanuit zee bijna ondoenlijk door het ontbreken of onvolledig zijn van de luchtwachten-keten Is dan wellicht op andere wijze de tijdige jager-inzet te verze keren Voor de hand liggend is het „bewakings-systeem", waarbij steeds jagers in de lucht zijn. Dit systeem vereischt echter, om afdoende en betrouwbaar te zijn, een zoo groot aantal jachtvliegtuigen dat het voor ons, bij de bestaande verhoudingen, een idylle blijft. Bij een sterkte van bijv. 912 jagers is slechts gedurende een korten tijd een zeer zwakke permanence te handhaven. En juist bij onze zeer geringe jagersterkte zal vóór alles zuinig heid zoowel met het materieel als met het personeel moeten wor den betracht. Men leest bij oefeningen in het buitenland veel over strategische verkenning van de vijandelijke lucht-bases. Deze is bij ons er slechts één, n.m. het vliegtuig-moederschip en eventueel een vlieg- tuig-transport-schip, welke in elk geval toch dicht bij de vloot moeten blijven. Verkenning van deze vloot zal toch plaats vinden. Is het dan niet mogelijk om dit zoodanig uit te breiden dat die bewaking als het ware een permanence wordt, waarbij de commandant van de luchtverdediging doorloopend radio-telegrafisch of telefonisch van het doen en laten van de vijandelijke vliegtuigen op de hoogte gebracht wordt Begeleiding door jagers van de vijandelijke bommenwerpers is uitgesloten deze zijn voor de verdediging van de vloot zelf te zeer noodig. De observatie van de gestarte formatie bommenwerpers kan daarom door eenvoudige toestellen geschieden, die voor alles het luchtgevecht vermijden, door bijv. op zeer groote hoogte hun ver kenningen uit te voeren. Doch ook al is een blijvende begeleiding van die bommenwerpers door verkenners niet mogelijk, zoo is uit den bekenden starttijd, de plaats van de vijandelijke vloot en de bekende snelheid van de vijandelijke bommenwerpers ten naaste bij wel uit te maken op welk uur een aanval te verwachten is. 990

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1935 | | pagina 62