dan NAPOLÉON tot een catastrophe had kunnen leiden. Inmid
dels had Wurmser in zooverre zijn doel bereikt, dat Mantua 2
dagen lang ontzet was geweest, dat alle aanvalsbatterijen waren
vernield en de vesting van nieuwe voorraden was voorzien, zoodat
het beleg nu geheel opnieuw moest beginnen.
Over NAPOLÉON oordeelt York von Wartenburg als volgt
Nog ongelukkiger en sneller dan de eerste poging tot ontzet
van Mantua zou de tweede poging eindigen.
Gedurende Augustus bleef NAPOLÉON in Verona, Brescia en
Milaan doende aan de reorganisatie van zijn deerlijk gehavend
leger. Op 31 Aug. stonden zijn troepen van Verona tot bewesten
bet Garda-meeren nu besloot NAPOLÉON om verder met
Wurmser af te rekenen.
Tezelfdertijd beoogde Wurmser een tweede poging tot ontzet
van Mantua te wagen, waartoe hij met zijn hoofdmacht naar Bas-
sano oprukte, terwijl een ver verwijderde nevengroep Trento zou
blijven bezetten ter beveiliging van de passen naar Tyroleen
vooruitgeschoven deel van deze nevengroep zou de Franschen bij
het Garda-meer binden.
Ook nu weer werd de snelst handelende overwinnaar.
NAPOLÉON marcheerde met 3 divisiën bliksemsnel naar
Roveredo aan het Garda-meer, waar hij op 4 September de
Oostenrijkers aanviel en na hevige gevechten terugwierp op
Trentoen daarna keerde hij zich naar het Oosten, om Wurm
ser's macht bij Bassano aan te grijpen. In 2 dagen tijd legden de
Fransche divisiën den weg af, waarvoor Wurmser's troepen kort
te voren 5 dagen noodig gehad hadden. Op zulk een snellen op-
marsch had Wurmser niet gerekend, en daarom een deel van zijn
troepen naar Verona gezonden om de daar aanwezige Franschen
te slaan, zoodat hij in Bassano slechts 8000 man ter beschikking
had.
Met deze moest hij nu NAPOLÉON's groepen Masséna en
Auger eau bestrijdenwat uiteraard eindigde in een wilde vlucht
(3000 gevangenen). Jammer genoeg voor hem voerde de vlucht
in plaats van terug steeds verder Westwaarts, zoodat Wurmser
1042
„Da Napoleon nicht stark genug war, die Belagerung fortzusetzen
„und der Ersatzarmee entgegenzugehen, so war das Aufgeben der
„Belagerung, das Einsetzen aller Krafte im freien Felde nicht nur
„der beste, es war auch der einzig richtige Plan. Seine nachste
„Aufgabe war ja freilich der Fall Mantuas, seine Hauptaufgabe aber
„blieb es, siegreich die Minciolinie und damit die ganze Lombardei
„zu halten schlosz er sich bei Mantua ein, so gab er diese Hauptauf-
„gabe verloren. Gerade hier also soli man die Meisterschaft bewun-
„dern, mit der es Napoleon verstand, die Hauptsache zu erreichen,
„das Nebensachliche hintanzusetzen."
