kogei (inbegrepen) naar boven wordt gemasseerd beurtelings
met de linker- en rechterhand.
Ter afwisseling kan met de muis van beide handen tegenover
elkaar de zijkanten der pijp van beneden naar boven gemasseerd
worden, terwijl geëindigd kan worden door beide handen tegen
gesteld op en neer langs de pijp te wrijven om een snellen bloeds
omloop te verkrijgen.
Zeer belangrijk is het met schoon water de beenen zoolang te
wasschen tot alle zeep verdwenen is. Dit kan men gemakkelijk
constateeren door met de toppen van de vingers over de haren
te wrijven, komt er schuim te voorschijn, dan is nog niet alle
zeep afgespoeld. Een veel voorkomende fout is, dat men de beenen
onmiddellijk na deze massage gaat bandageeren. Dit mag in geen
geval, eerst moeten de beenen flink droog gewreven worden en
daarna even in de zon nagedroogd, hierna kan men eerst tot
bandageeren overgaan. Nimmer mogen de bandages te lang wor
den omgelaten. Normaal 2 a 3 uur. Liever herhaalt men het
bandageeren nog eens dus bij zwaar werk bijv. 2 uur na het werk,
daarna afdoen en desnamiddags nogmaals 2 a 3 uur, waarna zoo-
noodig na het afnemen der bandages de beenen met een weinig
kamferspiritus worden opgefrischt.
Ik ben over de verzorging van de beenen wat uitvoerig geweest,
omdat een paard met slecht beenwerk niet zijn volle capaciteiten
kan ontwikkelen en ons bovendien in den steek laat op het mo
ment, dat wij het noodig hebben. Bovendien kan een springpaard
van klasse met minder goed beenwerk met een goede verzorging
nog jaren meeloopen, tot groot voordeel van den ruiter en van
de sport.
Thans nog een enkel woord over de hoeven. Harde en droge
hoeven komen uit den aard der zaak in Indië veelvuldig voor.
Het universeele middel is dan de waterbak. Toch meen ik, dat
hiertegen ernstige bezwaren bestaan. In de eerste plaats werkt
het, het ontstaan van rotstralen in de hand, voorts is het ontstaan
van een soort rheumatische aandoening van de gewrichten niet
denkbeeldig. Een zeer goed middel tegen harde en gevoelige voe
ten, hetwelk bij alle spring- en military-ruiters van naam zeer
geliefd is, is het plaatsen van de voeten in zakjes met koemest, z.n.
gemengd met zemelen. Dit middel zag ik in Indië nog niet toepas
sen doch het ligt in mijn bedoeling bij voorkomende gevallen, hier-
mejde een proef te nemen. Bij voorkeur zet men het paard er in
na het verzorgen en laat het staan tot den volgenden morgen,
daarna worden de beenen en hoeven goed met water afgewasschen
en de hoeven met hoevenvet ingewreven. Als hoevenvet is zeer
te prefereeren een mengsel van één deel teer, één deel paardevet,
Vt, deel lijnolie en 2 deelen vaseline, het geheel te vermengen
onder matige verwarming.
1094
