Hieronder zullen we eenigszins gedetailleerd de indeeling der
africhting geven. Uit den aard der zaak moet ieder individueel
werken en de oefeningen aanpassen aan de bijzondere eigenschap
pen van zijn paard. Paardrijden kan nimmer schablonenwerk
worden.
Ik meen er hier den nadruk op te moeten leggen, dat mij zeer
wel bekend is, dat de le en 2e cathegorie paarden reeds een zekere
mate van africhting hebben en hebben geleerd te springen.
Hierdoor wordt wellicht de indruk gevestigd, dat deze methode
is opgesteld voor jonge groene paarden, niets is minder waar.
Het doorloopen van alle schijnbaar eenvoudige oefeningen maakt
de vorderingen des te grooter.
Het hieronder volgende programma werd door mij nagenoeg
geheel gevolgd met al mijn springpaarden in Holland, terwijl eiken
winter opnieuw de allereenvoudigste oefeningen werden doorloo
pen. Dit voor de ruiters, die meenen, dat hunne paarden deze
kinderkost niet meer noodig hebben.
November.
Als regel is het in deze maand mogelijk om nog wat te profitee-
ren van den drogen tijd door wat buiten te rijden en het paard
lichten arbeid buiten te geven. Hierdoor passen paard en ruiter
zich gemakkelijker aan elkaar aan.
Normaal wordt ongeveer drie kwartier werk gegeven, een rus
tige galop met licht aangespannen teugel werkt steeds gunstig op
den gezondheidstoestand van het paard.
De paarden zijn opgetoomd met dikke trens, terwijl bij voorkeur
gebruik wordt gemaakt van een africhtingsneusriem. Bij enkele
paarden kan men zich de luxe veroorloven om ze zonder neusriem
te rijden, men zij dan echter steeds indachtig, dat de mogelijkheid
bestaat, dat het paard de slechte gewoonte gaat aannemen om op
een aanhoudende hulp zijn mond open te sperren, wat later tot
stugheid aanleiding kan geven.
Zooals uit het vorenstaande kan blijken, ben ik een groot tegen
stander van zware hulpen in den mond, maar onbewust worden
deze maar al te vaak direct na het bestijgen gegeven, doordat het
paard zich spant en tegen de hand ingaat. Wil men zoowel voor
paard als ruiter aangenaam arbeiden, dan is het beslist gewenscht,
dat het paard ontspannen is, als de ruiter zich in het zadel zet. Op
velerlei wijze kan men hiertoe geraken, door afstappen aan de
hand, loslaten in een leege manege, maar de gemakkelijkste en
snelste wijze, is het paard van te voren te longeeren.
Ik acht het longeeren van paarden van zeer groot belang, zoodat
ik er later nog eens uitvoerig op hoop terug te komen.
Heeft het paard zich ontspannen, dan rijdt men geheel voor zijn
genoegen.
1097
