1116
Het beschermend vuur wordt eveneens afgeven in „concentrations" (de
Amerikanen noemen een snelvuur van een bij. ook een „concentration") op
plaatsen, vanwaar grootere tegenaanvallen zijn te verwachten. Het hw. vuur
mag echter niet dichter dan 500 m van de eigen inf. liggen. Hetzelfde geldt
voor het vuur op vij. reserves.
Contra-art.vuur en storend vuur op grooten afst. moet grootendeels vóór
het uur U afgeloopen zijn. De beschermende vuren en vuren op vij. reserves
komen later. Bijn. voor alg. steun (general support artillery)die op het
uur U niet gebruikt worden voor vorenstaande vuren, zijn beschikbaar voor
versterking der vuren van de bijn. voor rechtstr. steun (direct support
artillery). De div.cdt. heeft hiermede een middel in de hand om zijn invloed
op het gevecht te doen gelden. Aanvankelijk zal het vuur van deze bijn. daar
gedirigeerd worden, waar het den meesten steun verleent aan den hoofd
aanval. Later wordt het verplaatst naar gelang van de situatie. De vuurkracht
van deze bijn. wordt ter beschikking gesteld van de onderdeelen aangewezen
voor rechtstr. steun, waarbij de div.art.cdt. aanwijzingen geeft voor het
gebruik in speciaal aan te wijzen terreingedeelten. Dit vuur ligt niet dichter
dan 500 m vóór de eigen inf. en dus in het algemeen voorbij de vuren der
rechtstr. steunende bijn.
Aan de hand van een schematisch voorbeeld licht de schr. deze denkbeelden
toe voor het practisch gebruik. Hij beschouwt daarbij de aanval van een
zelfstandige div. met 2 regn. veldart. a 2 afdn. (12 bijn.) en 1 reg.hws.
a 3 afdn. (6 bijn.). Bij den naderingsmarsch wordt 1 afd.hws. zoo ver mogelijk
naar voren geschoven om storend vuur op grooten afst. af te geven. De 3
voorhoeden worden gesteund door de voorhoede-art. (veld.art.). Geleidelijk
aan neemt de afd.hws. ook vij. bijn. onder vuur. In de volgende phase, die
de schr. beschouwt, zijn de beide partijen ontwikkeld voor het gevecht.
Voordat de eigen troepen ten aanval worden ingezet, wordt het bovenbe
schreven neutr. vuur op de vij.art. afgegeven (waarbij de schr. wel optimis
tisch is omtrent hetgeen van de vij.art. bekend zal zijn), waaraan bijna alle
art. deelneemt, nl. 3 groepen elk van 1 afd. veldart. en 1 afd.hws. Elke
groep krijgt 2 doelen te neutraliseeren, w.o. ook vij. waarnemingsposten. De
overblijvende lichte art. vuurt op vij. waarnemers. Bij den eigenlijken aanval
behoudt 1 bij.hws. de taak om de neutraliseering der vij.art. te onderhouden,
en wel met 1 sectie op 3 en de andere sectie op 2 vij.bijn. Elk van de 2 inf.
brgiades krijgt dan de rechtstr. steun van 1 reg. veldart. Het reg.hws. is,
m.u.v. 1 bij., bestemd voor algemeene steun. De taken van de afdn. van dit
reg. worden dan nader uitgewerkt.
Vervolgens behandelt de schr. nog het gebruik van de korpsart. en
komt ten slotte tot de conclusie, dat succes in het gevecht alleen mogelijk is,
indien men de art. in massa gebruikt.
Materieel.
In de Jan. 1 Febr.-afl. van The Field Art. Journal 1935 geeft Capt. C. C.
Blanchard: A development program for artillery design. Voor de divisie
artillerie wenscht de schr. 2 regimenten 10,5 cm houwitsers voor rechtstreek-
schen steun en 1 regiment 10,5 cm kanonnen voor algemeene ondersteuning.
Beide vuurmonden moeten een trogaffuit hebben met zijd. schootsveld van
100%o en elevatie van 60°; verder 3 ladingen met max. dracht voor de
houwitsers van 12.000 yards en voor de lange kanonnen van 16.000 yards.
Gewicht: hetgeen noodig zal blijken
Deze laatste eisch doet wel zonderling aan en lijkt ons voor de div. art.,
die toch een zekere bewegelijkheid moet bezitten, niet zonder meer te aan
vaarden. De schr. geeft de voorkeur aan houwitsers, omdat het bij de
tegenwoordige veldkanonnen van 7,5 cm zoo moeilijk blijkt om geschikte
stellingen te vinden. Zonderling is de motiveering, die de schr. heeft voor
het kaliber. Het kaliber 7,5 cm „can do few things that cannot be done
better" door de 10,5 cm. Het kaliber van 9 cm zou wel zeer geschikt het 7,5
