king en taak- of doelverdeeling geen sprake zijn!), en wordt er dus niet ten volle geprofiteerd van de mogelijkheden van dit wapen hieruit vloeit onmiddellijk een ander groot nadeel van deze methode voort, n.l. het feit, dat aldus ingezette mitrailleurs WEINIG zullen VUREN, doch VEELVULDIG IN BEWEGING zullen zijn, daar hun vuur telkens zal worden onderschept door de voortrukkende infanterie en de M.'s dus herhaaldelijk van stelling zullen moeten verwisselen, tenslotte de specifieke nadee- len, welke aan iedere decentralisatie verbonden zijnmoeilijk heden der verbindingen, aanvulling van munitie en materieel, verpleging van personeel en paarden. Wij zien hieruit, dat de nadeelen bij deze methode verre de voordeelen overtreffen, waaruit zonder meer de conclusie mag worden getrokken, dat de verdeeling als zóódanig SLECHTS dan DIENT TE WORDEN AANVAARD, WANNEER andere METHODEN NIET KUNNEN WORDEN TOEGEPAST. Beschouwen wij thans de 2e mogelijkheid, n.l.: ad. II. Het gecentraliseerd houden van het peloton mitrail leurs. Ook deze methode wordt in hoofdzaak bepaald door den terreinvorm, zooals reeds eerder aangegeven en is in het algemeen mogelijk in: terreinvormen, waarbij gelegenheid kan worden ge vonden voor domineerende opstellingen. Nader gestipuleerd dus a) Open, dan wel afwisselend begroeid, heuvelterrein. b) z.g. „coulissen-terrein", d.w.z. een terreinvorm, waarbij stroo- ken begroeiing worden afgewisseld met open, vlakke, stroo- ken, wanneer het beloop dier strooken DWARS op de marsch- schoots)-richting is. c) Vlak terrein, waarbij groote open vlakten (sawah) worden afgewisseld door begroeide complexen (kampong-complexen) In dit laatste geval moet, voor het kunnen verleenen van den geconcentreerden vuursteun, óf gebruik gemaakt worden van verhoogde opstellingen (dak-stellingen, speciaal te bouwen ver hoogde opstellingen, enz.), óf van flank-opstellingen voor het peloton, van waar uit de te verleenen vuursteun zoo lang mogelijk kan worden gegeven, zonder dat de eigen troepen dit vuur onder scheppen. De VOORDEELEN van deze methode, het gecentraliseerd hou den v/h peloton, zijn De bataljons cdt. houdt de beschikking over de volle vuurkracht, onder eenhoofdige vuurleiding (door den pelotons cdt.); methodische uitbuiting van deze vuurkracht is verzekerd, waardoor het wapen tot zijn volle recht komtdoor het toepassen van een geëigende vuur-methode (tir masqué, een voudige methoden van vuur met indirecte richting, e.d.) wordt ontdekking en neutraliseering van de vuur-basis door den vijand, ten zeerste bemoeilijktgemakkelijke onderlinge verbindingen, aanvulling van munitie, materieel en personeel, gemakkelijke ver- 1154

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1935 | | pagina 34