1192 10. UIT DE VAKTIJDSCHRIFTEN. Luchtgevecht. Militdr Wochenblatt, No. 1Bombenangriff durch Jagdflugzeuge auj Bomber. Door het opvoeren van de snelheden der jachtvliegtuigen moet de vroegere aanvalsmethode, waarbij de snelle wendbaarheid een groote rol speelde, worden verlaten. Men zoekt naar een middel om het verlies aan aanvalskracht aan te vullen als gevolg hiervan ontstond de zwaardere bewapening het vliegtuigkanon en het werpen van vliegtuigbommen uit jachtvliegtuigen op een gesloten bombardementsverband. Voor wat deze laatste methode betreft geeft obit. Feuchter in boven genoemd artikel een kort resumé van een artikel, verschenen in „Deutsche Luftwacht" No. 5, waarin deze aanvalsmethode wordt behandeld. De jacht vliegtuigen moeten voorzien zijn van 3 bommenrekken, elk ingericht voor het medevoeren van 3 bommen van 15 kg (met een werkingsstraal van 80 m). De bommen worden van een tijdbuis voorzien en geworpen van 1000 m boven het vijandelijk bombardementsverband. Vóór den start worden de tijdbuizen van de bommen zoodanig gesteld, dat van elk vliegtuig de bommen op resp. 1160 m, 1000 m en 840 m valhoogte zullen springen. Schr. stelt zich den aanval als volgt voorDe jachtvliegtuigen nemen hoogte tot 1000 m boven het bombardementseskader en vliegen horizontaal in dezelfde richting. Op 1000 m hoogte ondervinden de jachtvliegtuigen geen nadeel van de wapenwerking der bommenwerpers. Op een teeken van den commandant werpen alle jachtvliegtuigen de bom waarvoor de tijdbuis op 1160 m valhoogte is gesteld. Na 160 m verder te zijn gevlogen, worden de bommen geworpen waarvan de tijdbuizen op 1000 m valhoogte zijn gesteld, weer 160 m verder de bommen met op 840 m gestelde tijdbuizen. Bij den aanval wordt door de vliegtuigen in linie gevlogen met 160 m tusschen de vliegtuigen. Aannemend dat een patrouille van 5 vliegtuigen den aanval uitvoert, worden 5 bommen 160 m beneden het bombardements eskader tot springen gebracht, 5 bommen ongeveer op de vlieghoogte en 5 bommen op 160 m boven de bommenwerpers. Op deze wijze wordt een „Sperrfeuerraum" gevormd van 800 m lengte, 160 m breedte en 480 m diepte, welke bij gelijktijdige explosie van de bommen, met scherven wordt gevuld. Daar de jachtvliegtuigen 3 bommenrekken bezitten, kunnen 3 dergelijke aanvallen achter elkaar worden uitgevoerd. Zeer veel voordeel wordt in deze aanvalsmethode gezien, indien toegepast om een bombardementsverband uit elkaar te slaan, waardoor den normaal bewapenden jachtvliegtuigen meer mogelijkheden worden geboden om de bommenwerpers elk afzonderlijk aan te vallen. De Schr. wijst er tenslotte op, dat de beschreven aanvalsmethode nog geheel nieuw is en nog weinig in de practijk is beproefd, deswege is het zaak de ontwikkeling van deze methode nauwkeurig gade te slaan. Tactiek. Bulletin Beige des Sciences Militaires, Juli 1935. Le Repli. In bovenstaand artikel wordt de terugtocht uitvoerig behandeld. Kort samengevat wordt aangegeven, dat de terugtocht zich op de volgende wijze dient te voltrekken. 's Nachts A. Op het geheele regimentsfront wordt een scherm achtergelaten. DoelHet gros gelegenheid geven terug te trekken zonder dat de vijand het bemerkt.

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1935 | | pagina 72