Een zeer goede maatregel is dan ook dat alle candidaten, die
door den aan den wervingsofficier toegevoegden dokter geschikt
bevonden zijn, nog eens worden nagekeurd in een groot militair
hospitaal, waar meerdere specialisten, voorzien van diverse
toestellen voor bijzonder onderzoek, werkzaam zijn.
Ik stelde mij bij de keuringen meest op het standpunt, dat
menschen met twijfelachtige afwijkingen (b.v. wat verkorte long
top, lichte opzetting van de schildklier, enz.) bij goeden algemee-
nen toestand en gunstig voorkomen, voorloopig konden worden
goedgekeurd.
In deze gevallen wordt a.h.w. automatisch een beslissing van
de zijde van de herkeurende officieren van gezondheid in het
militair hospitaal uitgelokt.
Eenig risico moet de wervingsdokter nu eenmaal op zich dur
ven nemen. Doet hij dit niet, en stuurt hij alleen menschen aan
wie gegarandeerd niets ontbreekt, dan krijgt hij, zooals reeds
is uiteengezet, het aantal candidaten zeer zeker niet bij elkaar.
Herhaaldelijk ondervond de wervingsofficier de moeilijkheid,
dat de voor de keuring verschijnende candidaten nog niet voor
zien waren van een volledige „soerat loeloesan" (ongeveer te be
schouwen als identiteitsverklaring en tevens bewijs van goed
gedrag)
Men zou nu weer allen, bij wie deze administratieve aangele
genheid nog niet in orde was, eenvoudig kunnen afwijzen, maar
dan kwam er van de heele werving niet veel terecht en zouden
de er aan bestede tijd en geldelijke kosten voor een belangrijk
deel verloren zijn.
Wij pasten na onderling overleg in dit geval dan maar ,,de kunst
van ongehoorzaam zijn" toe, en bepaalden dat degenen, die voor
zien waren van een korte verklaring van den loerah, konden ge
keurd worden.
Men bespaart aan het Bestuur op deze wijze het opmaken
en afgeven van een groot aantal „soerat loeloesan" met betrekking
tot personen, die toch nooit of te nimmer in aanmerking zullen
kunnen komen om soldaat te worden.
Van de eenmaal door mij goedgekeurden werden vingerafdruk
ken (in de wandeling veelal „slips" genaamd) gemaakt, welke
afdrukken werden opgestuurd naar het Dactyloscopisch Bureau
te Batavia.
Hadden wij een andere wijze van werken gevolgd, dan zou
het Dactyloscopisch Bureau overstroomd zijn met „slips", terwijl
nu het aantal redelijk beperkt bleef.
Ik mag hier bijvoegen, dat het maken van die vingerafdrukken,
op de techniek waarvan hier niet nader zal worden ingegaan, een
heel wat meer tijdroovend werkje is dan de buitenstaander mis
schien zou denken.
1275
