1284
Gastactiek.
Schweizerische Monatschrift für Offiziere aller Waffen, No. 8. Gastak-
tische Fragen, door Hauptm. W. Volkart.
Na den invloed van den wind en van den terreinvorm op gaswolken
te hebben besproken, behandelt Schr. den invloed van de terreinbegroeiïng.
Wij ontleenen hieraan het volgende:
Bosschen laten zich zeer goed door middel van artillerie-projectielen ver
gassen. De gaswolken worden in het bosch opgesloten door de omringende
warme lucht. Bij gasblazen krijgt men juist het tegenovergestelde. Het
bosch houdt den wind, die de gaswolken vooruit drijft, tegen en dwingt
hem af te buigen. In het gunstigste geval worden slechts de randen van het
bosch vergast; in het bosch kunnen gaswolken niet binnendringen.
Voorts ondervinden de „geschoten" gaswolken den invloed van den wind
tegen het nog warme bosch in den avond en tegen het koude bosch in den
ochtend. In het eerste geval dringt de wind in het bosch en stijgt door het
bosch heen naar boven; in het tweede geval gaat de wind over het bosch
heen. Hieruit volgt, dat gasbeschieting door artillerie, mijn- en gaswerpers
in de vroege ochtenduren succes zal hebben. In het algemeen kan worden
gezegd: „blaas"-wolken kunnen niet in de bosschen dringen, „geschoten"
gaswolken kunnen er niet meer uit.
Struiken, kreupelhout, hoog gras, korenvelden oefenen een eigenaardige
zuig- en absorptiewerking op gaswolken uit. De onderste gedeelten van de
wolken, welke onmiddellijk over de begroeiing strijken, blijven hangen, de
bovenste lagen dalen door de zwaarte, zoodat de wolken meer en meer door
het veld „opgenomen" worden. De strijdgasdruppels, welke onderaan komen
te liggen, zijn tegen alle weersinvloeden, behalve tegen regen, beschut.
Zonnewarmte, noch wind en vochtigheid van de lucht kunnen deze druppels
bereiken. Men moet er daarom op rekenen dat dergelijke terreindeelen zeer
lang besmet blijven.
Schr. wijst vervolgens op het nadeel van gasschieten, indien de projec
tielen op een zachten bodem tot springen komen. De geblazen gaswolken
hebben o.m. het tactische voordeel dat wateroppervlakten „überblasen" kun
nen worden.
Omtrent den duur der vergassing wordt het volgende medegedeeld. De
aanvalsgassen werken in begroeide terreindeelen 1 tot 3 uren, terwijl men
in het bosch op 12 en meer uren moet rekenen. De chemische verdedigings
strijdmiddelen blijven hun werking bij vochtig weer ongeveer 10 dagen,
in open terrein en bij wind 2 tot 3 dagen behouden. Een veel langeren
werkingsduur heeft mosterdgas in ruïnen van huizen. Wanneer geen ont
smetting plaats heeft dit is trouwens zeer moeilijk dan blijven deze
plaatsen zeker 4 weken besmet.
Het artikel, waaruit 'hierboven slechts enkele aanhalingen zijn gemaakt,
geeft een duidelijk overzicht van de invloeden van weergesteldheid, begroei
ing en terreingesteldheid op het gasschieten en het gasblazen. Terecht
merkt Schr. op dat het den troepenofficier en nog veel meer den onder
officier en den soldaat volkomen onmogelijk zal zijn een dreigend gas-
gevaar geheel te beoordeelen. „Was von ihm lediglich wird und musz ver
langt werden können, ist eine ungefahre Ahnung davon, wann mit Gas-
kampstoffen zu rechnen sein wird, in welchem Gelande und wie er sich
dagegen zu schützen hat. Das „Wie lange?", das Genaue über das „Wann?"
und „Wo?" anzugeben, ist sache das Gasoffiziers, der in jedem Stab bis
zum Regiment herunter vorhanden sein musz".
Tankbestrij ding.
Militar Wochenblatt No. 9. Hindemisse gegen Kampfwagen.
De schrijver van dit artikel, gen. maj. b/d Königsdorfer, bespreekt aller
eerst de waarde van boschterreinen als hindernis tegen strijdwagens en
betoogt dat, aangezien de verdediger in boschterrein beter en vlugger kan
