hebber gestelde doel steeds voor oogen houden en hun maatregelen
voortdurend zullen trachten in te passen in het door dezen ter
bereiking van het gevechtsdoel opgemaakte plan. Zij dienen dus
volledig op de hoogte te zijn van de voornemens van den bevel
hebber en zich in dat plan hebben ingeleefd.
En hier raken wij de kern van de zaak Van deze voorwaarde
is in de praktijk het geheele vraagstuk van het aanvaarden van het
initiatief van de onder-commandanten afhankelijkDe onder
aanvoerders moeten overtuigd zijn van de onvolkomenheid van de
binnengekomen inlichtingen, waarop de bevelhebber als regel ge
noodzaakt is zijn besluit te nemen. Men kan en mag dientengevolge
van hem geen tot in bijzonderheden juist beeld verwachten van de
omstandigheden, waarvoor de onder-commandanten bij de uit
voering van het operatie- of gevechtsplan zullen komen te staan.
Hij zal slechts in staat zijn een ruwe schets te geven, daar waar
echter velen een scherpe fotografie zouden wenschen. Maar het
is juist des veldheers om met enkele lijnen deze schets zoodanig te
trekken, dat zijn voornemens en het in hem gerijpte plan daaruit
naar voren springen; hier ligt de parallel tusschen den scheppen
den kunstenaar en den veldheer.
Eerst daarna is het aan zijn onmiddellijke medewerkers (staf)
om zijn gedachten en voornemens uit te werken, te verzorgen en
zoo noodig te vervolledigen opdat een ieder, die zijn plaats op het
schaakbord krijgt in te nemen onmiddellijk een duidelijk beeld
heeft van het plan van den aanvoerder en van de wijze, waarop
hij dit plan denkt te verwezenlijken. Deze gegevens, in de verschil
lende bevelen vastgelegd, moeten den onder-commandanten steeds
als richtsnoer voor oogen blijven bij de uitvoering van de hun
opgelegde taak. Eerst dan kan het door hen te betoonen initiatief
vruchtdragend zijn en passen in de algemeene gedachten van
den bevelhebber.
Men vergete niet, dat in den oorlog groote resultaten slechts
kunnen worden bereikt, indien alle onderdeelen zich in volledige
overgave aan hun taak wijden, daarin voorgegaan en geleid door
commandanten, die de hun verstrekte opdrachten binnen de door
het algemeene plan van den bevelhebber gestelde grenzen met
alle hun ten dienste staande middelen trachten te vervullen.
Wij citeeren:
„Die eigenen Entschlieszungen eines Unterbefehlshabers müssen
„gleich wie deren Ausführung sich innerhalb der Grenzen der
„erhaltenen Befehle oder der Aufgaben halten, die sich der vor-
„gesetzte Führer gestellt hat (General WOÏDE: Die
„Selbstandigkeit des Unterführers im Kriege).
„Quelles que soient les circonstances, tout commandant de
„troupe doit s'efforcer d'atteindre, malgré tous les obstacles, le but
„qui lui a été assigné. En présence d'évènements imprévues, il
„prend de sa propre initiative les dispositions nécessaires pour
26