hebber gestelde doel steeds voor oogen houden en hun maatregelen voortdurend zullen trachten in te passen in het door dezen ter bereiking van het gevechtsdoel opgemaakte plan. Zij dienen dus volledig op de hoogte te zijn van de voornemens van den bevel hebber en zich in dat plan hebben ingeleefd. En hier raken wij de kern van de zaak Van deze voorwaarde is in de praktijk het geheele vraagstuk van het aanvaarden van het initiatief van de onder-commandanten afhankelijkDe onder aanvoerders moeten overtuigd zijn van de onvolkomenheid van de binnengekomen inlichtingen, waarop de bevelhebber als regel ge noodzaakt is zijn besluit te nemen. Men kan en mag dientengevolge van hem geen tot in bijzonderheden juist beeld verwachten van de omstandigheden, waarvoor de onder-commandanten bij de uit voering van het operatie- of gevechtsplan zullen komen te staan. Hij zal slechts in staat zijn een ruwe schets te geven, daar waar echter velen een scherpe fotografie zouden wenschen. Maar het is juist des veldheers om met enkele lijnen deze schets zoodanig te trekken, dat zijn voornemens en het in hem gerijpte plan daaruit naar voren springen; hier ligt de parallel tusschen den scheppen den kunstenaar en den veldheer. Eerst daarna is het aan zijn onmiddellijke medewerkers (staf) om zijn gedachten en voornemens uit te werken, te verzorgen en zoo noodig te vervolledigen opdat een ieder, die zijn plaats op het schaakbord krijgt in te nemen onmiddellijk een duidelijk beeld heeft van het plan van den aanvoerder en van de wijze, waarop hij dit plan denkt te verwezenlijken. Deze gegevens, in de verschil lende bevelen vastgelegd, moeten den onder-commandanten steeds als richtsnoer voor oogen blijven bij de uitvoering van de hun opgelegde taak. Eerst dan kan het door hen te betoonen initiatief vruchtdragend zijn en passen in de algemeene gedachten van den bevelhebber. Men vergete niet, dat in den oorlog groote resultaten slechts kunnen worden bereikt, indien alle onderdeelen zich in volledige overgave aan hun taak wijden, daarin voorgegaan en geleid door commandanten, die de hun verstrekte opdrachten binnen de door het algemeene plan van den bevelhebber gestelde grenzen met alle hun ten dienste staande middelen trachten te vervullen. Wij citeeren: „Die eigenen Entschlieszungen eines Unterbefehlshabers müssen „gleich wie deren Ausführung sich innerhalb der Grenzen der „erhaltenen Befehle oder der Aufgaben halten, die sich der vor- „gesetzte Führer gestellt hat (General WOÏDE: Die „Selbstandigkeit des Unterführers im Kriege). „Quelles que soient les circonstances, tout commandant de „troupe doit s'efforcer d'atteindre, malgré tous les obstacles, le but „qui lui a été assigné. En présence d'évènements imprévues, il „prend de sa propre initiative les dispositions nécessaires pour 26

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1936 | | pagina 26