5. VERNIELINGEN ALS STRIJDMIDDEL
door
W. MUUSZE,
lste Luitenant der Genie.
Inleiding.
Vernielingen zijn alle kunstmatige, met behulp van geweld en
anders dan door luchtbombardement of art. beschieting gevormde
hindernissen, welke ten doel hebben eigen militaire handelingen
te bevorderen en vijandelijke afbreuk te doen. In de toepassing
van vernielingen moeten we onderscheiden het tactisch gebruik
en de technische uitvoering.
De technische uitvoering is in H.V.G. V. voldoende uitvoerig
behandeld; dit artikel beoogt slechts de tactische zijde van het
vernielingsvraagstuk op den voorgrond te stellen, een onderwerp
waarover onze tactische reglementen vrijwel zwijgen.
Het A.T.V. (1925) b.v. noemt vernielingen slechts in punt 51
(terugtochten), dat luidt: „Toevoeging van genietroepen aan de
achterhoede kan noodig zijn voor het onbruikbaar maken van
communicatiën; ter voorbereiding van deze werkzaamheden ver
dient het veelal aanbeveling genietroepen bij de voorhoede in
te deelen".
Uit de plaats van het punt ware nog af te leiden dat de marsch-
formatie en niet de vernielingen hier hoofdzaak zijn.
Dat een dergelijke sobere toebedeeling in strijd is met de plaats
welke vernielingen kunnen innemen, moge blijken uit de ervarin
gen van den Wereldoorlog welke samengevat kunnen worden in
de stelling dat vernielingen zijn een strijdmiddel, waarvan in
daartoe geëigende tactische omstandigheden in alle verhoudingen
een tactisch gebruik kan worden gemaakt, tevens dat vernielingen
zijn een vorm van versterkingskunst, welke duurzame versterkin
gen aanvullen of soms zelfs kunnen vervangen.
Door de krijgsgeschiedenis heen komen we afwisselend voor
beelden tegen van oorlogen waar op ruime schaal vernielingen
zijn toegepast (tocht door Rusland, Amerikaansche burgeroorlog)
en oorlogen waarin vernielingen geen belangrijke plaats hebben
ingenomen, hetgeen er op wijst dat, op hoe groote schaal vernie
lingen in vroegere oorlogen zijn toegepast, vernielingen als strijd
middel zich nergens een doctrine in het gebruik hadden veroverd.
43
