Consuls, de ministers, politici, de familie Bonaparte, en wie niet al,
betreffende NAPOLÉON's opvolging. Wie moest zijn plaats in
nemen? Sommigen noemden Joseph, of misschien was hij het ook
wel zelf, die zich opwierp; was hij niet de oudste van de familie,
en dus door de natuur voor opvolging bestemd! Anderen noemden
Carnot of La Fayette. Fouché en Talleyrand dachten aan een
triumviraat van hen beiden plus nog één ongevaarlijken derde.
Hoe 't ook zijmen sprak, konkelde en deed alsof NAPOLÉON's
plaats al vacant was geworden. Met één slag kwam uiteraard een
einde aan al dat gedoe. Maar het had NAPOLÉON de oogen
geopend; voor den vervolge wist hij, dat hij op niemand kon reke
nen, zelfs niet op zijn eigen broeders en zeker niet op zijn gene
raals.
In zijn verdere loopbaan zou het steeds zoo blijven, dat geduren
de zijn afwezigheid uit de hoofdstad gerekend werd op de kans dat
hij zou vallen; waarop dan al bij voorbaat werd gestreden om de
verdeeling van de buit.
En daarom werd NAPOLÉON meer pacifist dan wie ook, weten
de dat elke nieuwe oorlog hem alleen kwade kansen kon bieden,
Nu, na Marengo, keerde hij nog als overwinnaar terug en kon hij
de oproerige geesten temmen. Eén groep echter, die der Royalis
ten, bleef onverzoenlijk, nu de veldtocht succesvol was afgeloopen
en NAPOLÉON's positie hechter was dan ooit; want daarmede
was hun kans op herstel der Bourbons voorloopig verkeken. Zij
namen daarom hun toevlucht tot krachtiger maatregelen: de
moordaanslag
Men luistere: bij brief van 7 September 1800 vernietigde NAPO
LÉON alle royalistische illusies door zijn afwijzend antwoord op
het verzoek van LOUIS XVIII om herstel als souverein; daarop
volgde den 10 October de moordaanslag tegen den Premier Con
sul in de Opéra mislukt; den 24 December daaraanvolgend
bomaanslag in de rue Saint Nicaise op een haar na gelukt 3
102
Dat was geen halve maatregel! De samenzweerders hadden een met
een paard bespannen kar opgesteld in de rue Saint Nicaise, door welke straat
NAPOLÉON met gevolg zou rijden op weg naar de Opéra waar hij Haydn's
Schöpfung zou gaan bijwonen. Op de kar hadden zij een groot vat geplaatst,
gevuld met buskruit en ijzerrommel; welk effectief geheel door een lont in
werking kon worden gesteld, alles nauwkeurig getempeerd. Zooals bij vele
goed voorbereide zaken, was echter één factor over 't hoofd gezien: het paard.
Om ruimte te maken voor NAPOLÉON's koets gaf namelijk een grenadier
van het escorte het karrepaard een slag met de sabel, welke den rossinant
achteruit deed stuiven; en nauwelijks enkele meters gepasseerd volgde de
explosie. Wel werden de ruiten van de koets verbrijzeld en viel het rijtuig
bijna om, maar de inzittenden bleven ongedeerd. Overigens werden door de
explosie 8 menschen gedood, 26 gewond en werden 46 huizen beschadigd. De
dames, Joséphine, Pauline, Hortense en andere ontsnapten: wat geen wonder
was omdat zij haar natuur getrouw door een „accident de toilette'
wat later waren afgereden en dus op eenigen afstand achter NAPOLÉON s
karos volgden.
