4. INITIATIEF
door
S. H. SPOOR,
Kapitein der Infanterie.
(Vervolg; zie I.M.T. 1936, Nr 1).
HOOFDSTUK III.
De ontwikkeling van het initiatief in de krijgsgeschiedenis.
„Het wordt algemeen erkend, dat, tot het
recht verstand van een wetenschap, ook een
zekere kennis van hare geschiedenis onmis
baar is."
Dr. A. J. C. SNIJDERS.
Niet steeds heeft het initiatief van de onder-aanvoerders een
zoo belangrijke plaats ingenomen als op den huidigen dag. Het
initiatief van de ondercommandanten als erkend beginsel in de
tactiek is eerst op de slagvelden van de laatste 60 jaren sterk
naar voren getreden. Wij willen trachten in de volgende regelen
aan te toonen, dat de ontwikkeling van de tactiek als noodzakelijk
gevolg van
de toename van de sterkten van de legermachten,
de vergrooting van het operatieterrein en het gevechtsveld,
de vervolmaking van de vuurwapenen,
de ruimere toebedeeling van vuurwapenen, waaronder vooral
de automatische,
het ontstaan van gemechaniseerde en gemotoriseerde verban
den, het na den Europeeschen oorlog ontstane streven naar zeer
groote beweegbaarheid en snelheid (dynamische strategie),
een voortdurend groeiende behoefte aan initiatief van de onder
commandanten heeft medegebracht en ook in de toekomst zal
medebrengen.
Indien wij teruggrijpen tot één der oudste ons bekende strijd
wijzen, nl. die van de Romeinen [de slag bij CANNAE in het jaar
216 v. C. geeft van deze strijdwijze een uitnemend beeld], zien wij
de Romeinsche Legioenen, uit onderscheidene cohortes samen-
135
