de schutter moet er voortdurend voor zorgen, dat zij in één lijn
liggen blijven; dit lijkt moeilijk, doch men heeft dat met een weinig
oefening spoedig te pakken. Deze werkwijze houdt echter slechts
in: het volgen van het vliegtuig met de richtlijn van het wapen, en
daarmee zijn wij er nog lang niet.
De schutter moet nu nog de factoren doels-afstand (vizierhoek)
en voorhouds-afstand in rekening brengen; er is n.l. nog een 4e
punt, dat een plaatsje vraagt in bovengenoemden richtlijn, en dat
is het kringvizier. Het kringvizier bevindt zich tusschen de kring
korrel en het oog van den schutter in; wij kunnen hier het kring
vizier het beste beschouwen als een soort van doorzichtig, ver
plaatsbaar scherm, waarop bepaalde lijnen en punten zijn aange
bracht. De taak van den schutter is nu, om dit scherm op zóódanige
wijze tusschen zijn oog en de kringkorrel in te plaatsen, dat
bepaalde punten van dat scherm samenvallen met de richtlijn,
m.a.w., dat bepaalde punten van dat scherm komen te liggen in de
lijn: oog schutter midden kringkorrel kop vliegtuig. Welke
zijn nu die bepaalde punten Artikel 220 ad (2) noemt er reeds
een paar op, welke voor de elementaire richtmethode toepasselijk
zijn; deze alinea luidt n.l. „De kringkorrel wordt binnen het richt-
raam gebracht op de door den vuur leider aan te geven hoogte:
bovenin, middenin of onderin, naarmate de vizierhoeken voor 800,
525 of 100 bedoeld zijn!
Wij zien, dat hier weer wordt uitgegaan van het beginsel: de
kringkorrel, met natuurlijk in het midden daarvan gevat: de kop
van het vliegtuig. Nu wordt echter het bovenbedoelde doorzichtige
scherm, het kringvizier, ingeschakeld en wel in dit geval voor wat
betreft den factor schoots-afstand (vizierhoek). De schutter moet
nu dus met zijn wapen zóódanig manoeuvreeren, dat hij de door
den vuurleider aangegeven plaats van het kringvizier in één lijn
ziet met het midden van de kringkorrel en met den daarin gevat-
ten kop van het vliegtuig. Aan de hand waarvan bepaalt nu de
vuurleider bovenbedoelde plaats? Deze plaats is eerstens afhanke
lijk van den doels-afstand, zie art. 218 (1), en tweedens van de
elevatie, welke het wapen heeft bij het vuren, zie art. 218 (2) en
art. 234. N.o.m. ware het beter geweest om het gestelde in art.
234 reeds bij de behandeling van de elementaire richtmethode te
vermelden, in stede van op de plaats, waar het artikel thans in het
voorschrift voorkomt, n.l. geheel aan het einde van de volmaakte
richtmethode.
Intusschen zien wij, dat hier de elevatie van het wapen reeds
haar rol gaat spelen en haar invloeden doet gelden; wij komen
daarop nog nader terug.
Het volgende artikel over de elementaire richtmethode, n.l. art.
221 spreekt nu over horizontaal vliegende vliegtuigen en over
stekende vliegtuigen zonder daarbij nader aan te geven, wat hier
onder verstaan moet worden; dit geschiedt pas in art. 224 bij de
222
