380
schootsbereik van de artillerie aan gasbeschietingen blootstaan, terwijl de
voorste troepen, als de weersomstandigheden gunstig zijn en de tegenstander
voldoenden tijd van voorbereiding heeft gehad, kunnen worden overvallen
door gaswerper- en gaswolkaanvallen. Het doel van den vijand zal kunnen
zijn om:
a) met verstikkend gas, verspreid door middel van verrassende bombar
dementen, gaswerper- en gaswolkaanvallen, verliezen toe te brengen.
b) door verspreiding van traan- en niesgassen den tegenstander tot een
langdurig dragen van het gasmasker te noodzaken, waardoor het verde
digend vuur minder snel en minder nauwkeurig zal kunnen worden afge
geven, bewegingen vooral des nachts zullen worden bemoeilijkt en het
verkeer zal worden gestoord.
c) door verspreiding van blaartrekkende gassen bepaalde gebieden te
besmetten (beveiliging van de vleugels van den aanvalsstrook, batterijen
nopen tot stellingverandering, in de war sturen van voorbereidingen tot
den tegenaanval enz.).
Tijdens de vervolging zal het gebruik van gas door den vervolger zeer
beperkt zijn wegens onbekendheid met den werkelijken toestand, bezwaren
aan de aanvulling verbonden en de kans bewegingen van eigen troepen te
hinderen. De terugtrekkende colonnes zullen voornamelijk slechts sproeiaan-
vallen van lage hoogte kunnen verwachten, terwijl zij er op bedacht moeten
zijn dat kruispunten van wegen door gasbommen kunnen zijn besmet.
Bij een aanval op een vijandelijke vluchtig versterkte stelling behoeven geen
gasaanvallen te worden gevreesd. Is de vijand op de stelling teruggegaan dan
kan hij blaartrekkende gassen hebben gebruikt om de nadering van den
aanvaller te vertragen. Is er veel tijd geweest om de stelling in te richten
dan moet op gebruik van alle soorten strijdgassen worden gerekend.
In geval van een vrijwillige terugtocht kunnen plaatselijke besmettingen
worden aangebracht op bepaalde punten bijv. bij vernielingen en hinder
nissen met het doel de vijandelijke troepen, welke met de opruiming zullen
worden belast, te dwingen om met gasmakers op en in beschermende kleeding
te werken.
Aangezien de tactische toestand dikwijls zoodanig kan zijn dat het niet
mogelijk is een besmet terreingedeelte te vermijden, zullen de troepen, ten
einde oponthoud te voorkomen, het terreingedeelte moeten doorschrijden,
waartoe zij de volgende maatregelen kunnen nemen: a) het neerleggen van
capes, welke bescherming geven tegen blaartrekkende strijdgassen; b) het
gebruik van het materiaal van aanvalsbruggen; c) het maken van een pad
dwars door het besmette terrein met behulp van aarde, hout enz.
Ten slotte verdient vermelding, dat men in Engeland behalve een gasalarm
met geluidgevende instrumenten, een zoogenaamd stikgasalarm kent. Men
maakt hierbij gebruik van driehoekige metalen schijven, geverfd met een
gelen verklikker, welke rood wordt, wanneer hij met vloeibaar mosterdgas
in aanraking komt. Deze schijven worden tijdens een marsch op sommige
voertuigen geplaatst en eveneens bij de legering gebruikt om na te gaan
of de vijand gassproeien uit luchtvaartuigen heeft toegepast.
Luchttactiek.
Militdr Wochenblatt Nr. 27. Die Ansichten der jührenden Militarmachte
über die Verwendung der Luftwaffe im Erdkamvf door Oberst a.D. Nagel.
S. levert interessante beschouwingen over den aanval in scheervlucht, in
het bijzonder voor wat betreft de terzake uit Russische bron verzamelde
gegevens. Wij ontleenen hieraan het volgende:
In Rusland wordt een hoogte boven den grond en boven de hindernissen
van 5 m als normale en van 25 m als maximum hoogte aangenomen. De
Italiaan Garrone wil zelfs tot 3 m hoogte vliegen, andere militaire schrijvers
spreken van 20 tot 30 m hoogte. Het vliegtuig kan eerst 2 min. tot 30 sec. voor
den eigenlijken aanval gehoord worden (vliegtuigen met geluidsdempers nog
