schikte, uitnoodigden om toe te treden en voor de anderen de
kastanjes uit het vuur te halen. Voorloopig antwoordde Oostenrijk
dan ook afwijzend, hoewel de oorlogspartij in Wien, onder leiding
van den Feldmarschalleutnant Freiherr von Mack, van een nieu
wen oorlog wonderen verwachtte. Die wonderen zouden Mack
dan ook niet bespaard worden
Czaar ALEXANDER liet nu in Wien mededeelen, dat in den
komenden oorlog allen moesten en zouden medewerken, en wel
behalve de 250.000 Oostenrijkers, 180.000 Russen, 60.000 Pruisen,
en nog talrijke Zweedsche, Beiersche, Sachsische en welke andere
troepen al niet, te zamen 600.000 man om de Franschen zonder
meer te verpletteren. Dergelijke pedante verklaringen, welker on
juistheid wel heel duidelijk was, zouden op een nuchter oordeelend
vorst als keizer FRANZ weinig indruk hebben gemaakt, als niet
in eigen huis op den oorlog werd aangestuurd. Hoewel dralend,
trad Oostenrijk daarom tot de coalitie toe en nu zou Mack de
eer worden gegund om den degen met NAPOLÉON te kruisen.
Arme Mack
Van al de groote, door czaar ALEXANDER beloofde, coalitie-
legers kwam niet veel terechtin plaats van 180.000 man zou
Rusland maar 100.000 man leveren, waarvan de eerste helft pas
in October in Oostenrijk zou aankomen, de Pruisen deden voor
loopig niet mee, en NAPOLÉON zorgde voor tijdige bondgenoot
schappen met de groote Zuid-Duitsche staten. Zoodat de gansche
coalitie feitelijk hierop neer kwam, dat Engeland en Rusland,
Oostenrijk grootmoedig in de gelegenheid stelden, om zich te
hunnen faveure te laten vernietigenwat dan ook gebeurde.
De Oostenrijksche mobilisatie liep vlot van stapelen op dit
gebied toonde Mack althans organisatorische talenten te bezitten.
Den 25 October waren 110.000 man op marsch naar Italië, langs
welken weg men NAPOLÉON verwachtte, 35.000 man stonden
in Tirol, terwijl de overblijvende 124.000 man (waarvan de Russen
de helft zouden vormen) voor de operatiën in Duitschland bestemd
waren. Het veldtochtsplan was dan, dat in Italië zoo spoedig mo
gelijk een slag zou worden geslagen, welke met zekerheid zou
worden gewonnen, daarna zouden Mantua en Peschiera worden
ingeslotenen in Duitschland zou zoo ver mogelijk naar het Wes
ten worden opgerukt, doch geen slag worden aangenomen alvorens
de Russen zouden zijn aangekomen. In Italië was aartshertog
KARL, die tot de ervaren aanvoerders kan worden gerekend,
opperbevelhebber in Duitschland was de leiding in handen van
den 26-jarigen aartshertog FERDINAND KARL, bij wien zelfs
de eerste sporen van aanvoerderstalent nog moesten worden ont
dekt. Maarschalk Mack was algemeen stafchef, die zich het recht
had bedongen om daar te leiden, waar hij dat gewenscht zou ach
ten. Hoe Mack zich het optreden in Duitschland eigenlijk voor-
296
