komstig de verwachtingen: 3.568.885 stemmen vóór en 8.374 stem
men tegen, beteekenden voor NAPOLÉON inderdaad eene schit
terende overwinning. Van dit levenslange consulaat naar het ko
ningsschap zou nog slechts één stap beteekenen. Nu is het merk
waardige, dat NAPOLÉON zelf die stap niet wilde nemen, omdat
koningsschap de erfelijkheid met zich bracht; en aan wien moest
hij de opvolging laten? Eigen nakomelingen had hij niet, en zijn
broeders wilde hij onder geen beding als opvolgers bestemmen; een
opvolging trouwens, waarop die broeders geen enkel recht hadden.
Maar wie de karakters dier broeders voor oogen neemt, begrijpt
ook dat juist zij zich de geschikste opvolgers oordeelden. Joseph
meende, als broeder nota bene, de eerste te zijn om zijn jongeren
broeder op te volgen. Natuurlijk achtte ook Lucien zich de eerste,
die in aanmerking kwam omdat hij in ouderdom op NAPOLÉON
volgde, en door zijn publieke activiteit de meest geschikte zou
zijn. En al de ruzie en de tallooze conflicten, die hiervan het ge
volg waren, heeft NAPOLÉON wel 't scherpst geteekend met zijn
uitval„S'imaginent-ils qu'il s'agit de l'héritage du feu roi notre
père
Een tweetal omstandigheden was er echter, dat NAPOLÉON
verzoende met het denkbeeld den Franschen troon in eere te
herstellen. De eerste was, dat de ziekelijke, zonderlinge Louis,
NAPOLÉON's lievelingsbroeder, uit zijn huwelijk met Hortense
op 10 October 1802 een zoon zag geboren worden, wien de namen
Napoléon-Charles werden gegeven. En dit kind, dat een opval
lende uiterlijke gelijkenis met NAPOLÉON vertoonde, en waar
aan hij zich steeds meer hechtte, zou de troonopvolger kunnen
worden, wiens leeftijdsverschil met NAPOLÉON groot genoeg
was om naijver uit te sluiten. De tweede omstandigheid was,
dat de aanslagen en samenzweringen maar niet wilden ophouden,
zoodat alleen een vorstenhuis met de daaraan inhaerente erfop
volging aan de moordenaars de motieven voor hun plannen zou
kunnen ontnemen. Maar eerst wilde NAPOLÉON een voorbeeld
stellen en hier komt zijn Corsikaansche afstamming weer typisch
op den voorgrondde Bourbonaanhang, gesteund door Engeland,
wilde zijn bloedwelaan, hij zou zich verdedigen.
„Suis-je done un chien qu'on peut assommer dans la rue, tandis
„que mes meurtriers seront des êtres sacrés On m'attaque au corps,
„je rendrai guerre pour guerre."
Hij liet nu, met schending van het Duitsche territoor, in Baden
den due d'Enghien gevangen nemen (15 Maart 1804) en naar
Parijs voeren in den nacht van 20/21 Maart begon het verhoor
van den beklaagde, wiens schuld aan moord echter allerminst
vaststond, en in den vroegen morgen van 21 Maart werd Enghien
gefusilleerd. De indruk, welke deze politieke moord in gansch
Europa maakte, was vernietigend voor NAPOLÉON. De nuch-
292