a. de mogelijkheid tot het meevoeren van een bom van minstens
300 kg., liefst een nog zwaardere, zoodat de aanval op schepen
en bruggen met eenige kans op succes mogelijk is;
b. het moet, m.h.o. op de vereischte trefkans, mogelijk zijn de
bom in een verticalen duik af te werpen.
Deze zware bom zal uit den aard der zaak in het midden onder
den romp opgehangen moeten worden, waarmede dus* bij de con
structie van het landingsgestel, en bij de keuze van de schroef
rekening gehouden zal moeten worden (b.v. een driebladige schroef,
welke kleinere afmetingen heeft dan een tweebladige, om te voor
komen dat de bom bij het afwerpen de schroef zou raken). Het is
wellicht niet algemeen bekend, dat de bom, die aërodynamisch
een veel gunstiger vorm heeft dan het vliegtuig, het vliegtuig in
haalt, zoodra zij losgelaten wordt, ondanks de trekkracht van den
motor. Hierdoor komen wij op een nadeel van den duikaanval,
n.l. de geringere trefsnelheid, dus geringere trefenergie en gerin
gere doorslagkracht, van de in duikvlucht afgeworpen bom ver
geleken bij de in horizontale vlucht van grootere hoogte afgewor
pen bom.
Een toestel in duikvlucht zal b.v. de bom afwerpen bij een
snelheid van 500 km/u. of 140 m/sec. Dit afwerpen kan, om de
gedachte te bepalen, geschieden tusschen de 500 en 2000 m. hoogte.
Welnu, de op 500 m. hoogte in duikvlucht afgeworpen bom zal al
een geringere trefsnelheid hebben dan de op 1800 m. in horizontale
vlucht afgeworpen bom, en de op 2000 m. in duikvlucht afgeworpen
bom heeft een geringere trefsnelheid dan de op 3200 m. in hori
zontale vlucht afgeworpen bom.
Waar de afwerphoogten in oorlogstijd bij horizontale vlucht
als regel niet beneden de 3000 m. zullen liggen, blijkt hieruit wel
dat de in duikvlucht afgeworpen bom vrijwel nooit de snelheid
zal bereiken, die een moderne bom bereikt bij het werpen in hori
zontale vlucht van de grootere hoogten. Deze snelheid kan voor
moderne bommen zelfs 350 m/sec. bereiken.
Wij hebben hier de maximum afwerphoogte in duikvlucht ge
steld op 2000 m. Als regel zal echter veel lager afgeworpen worden,
daar de trefkans bij deze afwerphoogte sterk vermindert.
En wat zijn nu de andere gebruiksmogelijkheden van het 2-mo-
torige vliegtuig?
In het voorgaande werd er reeds op gewezen, dat de waarneming
uit een 2-motorig vliegtuig beter mogelijk is, dus betere resultaten
belooft dan uit een 1-motorig vliegtuig; om kort te gaan, dat alle
opdrachten, welke wij momenteel van onze 1-motorige verkenners
vragen, door een 2-motorig vliegtuig minstens even goed, de meeste
opdrachten zelfs beter kunnen worden uitgevoerd.
Maar er is voor de 2-motorige vliegtuigen ons inziens een veel
belangrijker taak weggelegd. Welk luchtvaarttijdschrift we ook op-
406